Ergonomia (gr. εργον – 'praca' i νομος – 'prawo') – nauka o pracy, czyli dyscyplina naukowa zajmująca się przystosowaniem narzędzi, maszyn, środowiska oraz warunków pracy do anatomicznych i psychofizycznych możliwości człowieka. Ma na celu humanizowanie pracy poprzez taką organizację układu: człowiek - maszyna - warunki otoczenia, aby wykonywana ona była jak najefektywniej i przy możliwie niskim koszcie biologicznym, co uzyskuje się m.in. poprzez eliminację źródeł chorób zawodowych. Ergonomia jest nauką interdyscyplinarną. Korzysta z dorobku takich nauk lub dziedzin naukowych jak: psychologia pracy, socjologia pracy, fizjologia pracy, higiena, medycyna pracy, organizacja pracy, antropometria oraz nauk technicznych, np. budowy maszyn.
Twórcą terminu "ergonomia" (z gr. ergon - praca, nomos - zasada, prawo) jest Wojciech Jastrzębowski, który zdefiniował ergonomię jako naukę o używaniu nadanych człowiekowi od Stwórcy sił i zdolności. Jej celem głównym jest polepszanie warunków pracy człowieka, które obejmuje dostosowanie ich do możliwości pracownika oraz właściwy dobór pracownika do danej pracy i jego edukację, obejmującą specyfikę stanowiska.
Wyróżnia się ergonomię koncepcyjną (wprowadzanie zasad ergonomii podczas opracowania koncepcji oraz projektowania) i ergonomię korekcyjną (korektę warunków pracy na drodze modernizacji już funkcjonujących stanowisk pracy z użyciem maszyn, urządzeń).
Ergonomiczne stanowisko pracy
Organizacja stanowiska pracy zgodnie z wymogami ergonomii zwiększa produktywność i wydajność pracowników. Prawo nakłada na pracodawcę obowiązek zaprojektowania i dostosowania miejsca pracy zarówno dla nowych pracowników, jak i tych już zatrudnionych. Podczas projektowania stanowiska pracy w pozycji wymuszonej m.in. przed monitorem, należy zadbać o odpowiedni dobór środków pracy i przerw w jej trakcie. Fotel ergonomiczny powinien posiadać regulowaną wysokość w górę i w dół, regulowaną głębokość siedziska oraz podłokietników, a jeśli zachodzi taka potrzeba zapewniony powinien być podnóżek.