Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
Exserohilum turcicum
Другие языки:

Exserohilum turcicum

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Exserohilum turcicum
Ilustracja
Konidia Exserohilum turcicum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Pleosporales

Rodzina

Pleosporaceae

Rodzaj

Exserohilum

Gatunek

Exserohilum turcicum

Nazwa systematyczna
Exserohilum turcicum (Pass.) K.J. Leonard & Suggs
Mycologia 66(2): 291 (1974)
Konidiofory

Exserohilum turcicum (Pass.) K.J. Leonard & Suggs – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes. Pasożyt wywołujący chorobę o nazwie helmintosporioza liści kukurydzy. Atakuje ona sorgo i kukurydzę.

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Exserohilum, Pleosporaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1876 A. Passo, nadając mu nazwę Helminthosporium turcicum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 1974 K.J. Leonard i E.G. Suggs.

Synonimy:

  • Bipolaris turcica (Pass.) Shoemaker 1959
  • Drechslera turcica (Pass.) Subram. & B.L. Jain 1966
  • Helminthosporium inconspicuum Cooke & Ellis 1878
  • Helminthosporium turcicum Pass. 1876
  • Keissleriella turcica (Luttr.) Arx 1970
  • Luttrellia turcica (Pass.) Khokhr 1978
  • Setosphaeria turcica (Luttr.) K.J. Leonard & Suggs 1974
  • Trichometasphaeria turcica Luttr. 1958

Morfologia i cykl rozwojowy

Konidia o szerokości 18–23 μm i długości 73–137 μm z 4–9 przegrodami. Powstają pojedynczo na końcach konidioforów. Są proste lub zakrzywione, mają wrzecionowaty kształt i silnie wystający dzióbek. Na podstawie mikroskopowej obserwacji konidiów rozpoznaje się przynależność do gatunku Exserohilum turcicum. Strzępki rostkowe kiełkują zazwyczaj z jednej lub obydwu komórek na końcach konidium, rzadko z komórek środkowych. Konidiofory brązowe, złożone z 3–7 członów, nieregularnie cylindryczne o szerokości 11–7 μm i długości 165–283 μm. Wyrastają w grupach po 2–6 lub więcej z aparatów szparkowych żywiciela, rzadziej przebijają się przez naskórek.

Zimują grzybnia i zarodniki w glebie na resztkach roślin i na ziarnie siewnym. Wiosną kiełkują i wytwarzają konidia, które dokonują infekcji pierwotnej. U części zarodników następuje pogrubienie ściany i powstają chlamydospory. Na zaatakowanych roślinach rozwija się grzybnia wytwarzająca konidia, które w okresie sezonu wegetacyjnego dokonują infekcji wtórnej.

Zarodniki kiełkują w czasie 8–12 godz. od infekcji na liściach sorga i 3–6 godz. na liściach kukurydzy. Przymocowują się do powierzchni liści za pomocą przycistek, które są bardzo wrażliwe na wysychanie. Kiełkowanie następuje tylko na wilgotnych liściach, optymalna temperatura to 25 °C. Strzępka rostkowa ma długość 20–150 μm.


Новое сообщение