Ferdynand I Habsburg (cesarz austriacki)

Ferdynand I Habsburg

z Bożej łaski cesarz Austrii, król Węgier, Czech, Lombardii i Wenecji, Chorwacji, Galicji i Lodomerii, etc. arcyksiążę Austrii, wielki książę Siedmiogrodu, prezydent Związku Niemieckiego, etc.
Ferdynand I Habsburg
Cesarz Austrii
Okres	od 2 marca 1835 do 2 grudnia 1848
Poprzednik	Franciszek I Habsburg
Następca	Franciszek Józef I
Król Węgier
Okres	od 28 września 1830 do 2 grudnia 1848
Poprzednik	Franciszek I Habsburg
Następca	Franciszek Józef I
Król Czech
Okres	od 2 marca 1835 do 2 grudnia 1848
Poprzednik	Franciszek I Habsburg
Następca	Franciszek Józef I
Król Galicji i Lodomerii
Okres	od 2 marca 1835 do 2 grudnia 1848
Poprzednik	Franciszek I Habsburg
Następca	Franciszek Józef I
Dane biograficzne
Dynastia	Habsbursko-Lotaryńska
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1793 Wiedeń
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 1875 Praga
Ojciec	Franciszek II Habsburg
Matka	Maria Teresa Burbon-Sycylijska
Żona	Maria Anna Sabaudzka
Odznaczenia

Ferdynand I Habsburg-Lotaryński zwany Dobrotliwym (niem. Ferdinand I) (ur. 19 kwietnia 1793, zm. 29 czerwca 1875) – cesarz austriacki w latach 1835-1848, król Węgier 1830-1845 (jako Ferdynand V; koregent do 1835). W czasie jego panowania przeprowadzono uwłaszczenie chłopów i zniesiono pańszczyznę.

Życiorys

Koronacja Ferdynanda w Pradze

Pomnik w kształcie krzyża wzniesiony z inicjatywy galicyjskich chłopów upamiętniający zniesienie pańszczyzny w 1848 roku, w okresie panowania cesarza Ferdynanda I Habsburga. Na pomniku napis: TEN KRZYŻ POSTAWIŁA GROMADA RUDNIASKA NA PAMIĄTKĘ DANIA NAM WOLNOŚCI ZA PANOWANIA CES: FERDINANDA I DNIA 15 MAJA 1848

Ferdynand, syn Franciszka Habsburga i Marii Teresy Burbon, urodził się 19 kwietnia 1793 roku. Cudem przeżył poród. Został utrzymany przy życiu dzięki wielkiemu wysiłkowi pielęgniarek i lekarzy. Cierpiał na epilepsję, krzywicę i wodogłowie. Z powodu choroby nigdy nie przeszedł zwyczajowego procesu edukacji. Późno nauczył się chodzić, jego zachowanie budziło niepokój wychowawców. Uczył się niewiele: czytania i pisania, jazdy konnej, tańca, szermierki, ponadto brał lekcje gry na fortepianie. Jego ulubionymi dziedzinami były botanika, heraldyka i nauki technologiczne. Miał talent do rysunku.

W 1830 koronowany na króla Węgier jako Ferdynand V. Koronacja miała miejsce jeszcze za życia jego ojca cesarza Franciszka, na co wyraził zgodę Sejm węgierski (na żądanie rządu austriackiego). W 1835 przejął po ojcu koronę Cesarstwa Austriackiego, Królestwa Lombardii i Wenecji oraz Królestwa Czeskiego. Był ostatnim koronowanym królem Czech (7 września 1836). Z powodu upośledzenia umysłowego i epilepsji cesarz nie był sam w stanie rządzić swoim imperium. Ferdynand I nie został jednak ubezwłasnowolniony i oficjalnie sprawował rządy. Teatr odgrywany przez dwór miał, zgodnie z intencją Franciszka I, zapobiec utracie wiary w dynastię przez poddanych. Sprawami państwowymi kierowała rada regencyjna (niem. Geheime Staatskonferenz – Tajna Konferencja Państwowa) którą powołano aby upośledzony umysłowo cesarz nie mógł sprawować władzy monarchy absolutnego, wynikającej z zasad legalizmu. Główną rolę odgrywali w niej: arcyksiążę Ludwik Habsburg (stryj Ferdynanda), książę Klemens Lothar von Metternich, hrabia Franz Anton von Kolovrat-Libštejnský. Do 1842 roku w radzie zasiadał także stroniący od polityki młodszy brat cesarza, arcyksiążę Franciszek Karol Habsburg (którego syn Franciszek Józef miał potem, w wyniku rewolucji, objąć tron). Cesarz Ferdynand nie lubił Metternicha, jednak ufał mu w kwestiach politycznych i popierał większość jego działań, łącznie ze stanowczym tłumieniem buntów.

Ożeniony z Marią Anną, córką króla Sardynii Wiktora Emanuela I. W obliczu wybuchu Wiosny Ludów (1848) Ferdynand w marcu usunął Metternicha ze stanowiska, a 25 kwietnia zgodził się na nadanie konstytucji. W maju, w obawie przed agresją ludu wiedeńskiego, cesarz wraz z dworem wyjechał do Innsbrucku. Po powrocie, za namową swojego nowego premiera księcia Felixa Schwarzenberga oraz cesarzowej Marii Anny Ferdynand I abdykował 2 grudnia na rzecz swojego bratanka Franciszka Józefa I i opuścił Wiedeń. Resztę życia spędził w Pradze, mieszkając w tamtejszym zamku królewskim. Zmarł w zapomnieniu. Został pochowany w Krypcie Cesarskiej w kościele Kapucynów w Wiedniu. Nie pozostawił potomków.

Odznaczenia

• Wielki Mistrz Orderu Złotego Runa
• Wielki Mistrz Orderu Marii Teresy
• Wielki Mistrz Orderu Świętego Stefana
• Wielki Mistrz Orderu Leopolda
• Wielki Mistrz Orderu Korony Żelaznej
• Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej (Francja)
• Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia)
• Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Portugalia)
• Order Najwyższy Świętego Zwiastowania nadany w 1831 r. przez Karola Feliksa króla Sardynii
• Krzyż Wielki Orderu Świętego Ferdynanda (Sycylia)
• Krzyż Wielki Orderu Korony (Wirtembergia)
• Krzyż Wielki Orderu Sokoła Białego (Weimar)
• Krzyż Wielki Orderu Wierności (Badenia)
• Krzyż Wielki Orderu Lwa Zeryngeńskiego (Badenia)
• Krzyż Wielki Orderu Lwa Złotego (Hesja)
• Krzyż Wielki Orderu Ludwika (Hesja)
• Krzyż Wielki Orderu Ernestyńskiego (Saksonia)
• Krzyż Wielki Orderu Albrechta Niedźwiedzia (Anhalt)
• Krzyż Wielki Orderu Gwelfów (Hanower)
• Order Słonia (Dania, 1831)

Pełna tytulatura

Ferdynand I, z Bożej łaski cesarz Austrii, król Węgier i Czech, piąty tego imienia, król Lombardii i Wenecji, Dalmacji, Chorwacji, Slawonii, Illyrii, Galicji i Lodomerii, król Jerozolimy, etc. arcyksiążę Austrii, wielki książę Toskanii, książę Lotaryngii, Styrii, Karyntii i Karnioli, wielki książę Siedmiogrodu, margrabia Moraw, książę Górnego i Dolnego Śląska, Modeny, Parmy, Piacenzy i Guastalli, Oświęcimia, Zatora, Cieszyna, Friuli, Raguzy i Zadaru, uksiążęcony hrabia Habsburga, Tyrolu, Kyburga, Gorycji i Gradiszki, margrabia Górnych i Dolnych Łużyc oraz Istrii, hrabia Hohenems, Feldkirch, Bregentz, Sonnenbergu, etc. pan Triestu, Cattaro i Marchii Wendyjskiej, etc. prezydent Związku Niemieckiego, etc. etc.

Genealogia

Bibliografia

• Wacław Felczak: Historia Węgier. Wyd. 2. Wrocław: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich-Wydawnictwo, 1983. ISBN 83-04-01028-3.
• Henryk Wereszycki: Historia Austrii. Wyd. 2. Wrocław: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich-Wydawnictwo, 1986. ISBN 83-04-01680-X.
• Andrzej Szwarc, Marek Urbański, Paweł Wieczorkiewicz: Kto rządził Polską? Nowy poczet władców-od poczatków do XXI wieku. Wyd. 1. Warszawa: Świat Książki, 2007. ISBN 978-83-7311-867-6.Sprawdź autora:1.
• J. Krasuski, Historia Niemiec, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków 2002. ISBN 83-04-04422-6
• Słownik władców Europy nowożytnej i najnowszej, JózefJ. Dobosz, MaciejM. Serwański, IlonaI. Czamańska, wyd. 2, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2002, ISBN 83-7177-118-5, OCLC 749651157 .
• M. Żywczyński, Historia Powszechna 1789-1870, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001. ISBN 83-01-11992-6
• Stanisław Grodziski: Franciszek Józef I. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2006. ISBN 83-04-04777-2. OCLC 76344348.
• AndrewA. Wheatcroft AndrewA., Habsburgowie, BarbaraB. Sławomirska (tłum.), Kraków: Wydaw. Literackie, 2000, ISBN 83-08-03011-4, OCLC 68630972 .

Linki zewnętrzne

• Ferdynand I Habsburg – dokumenty w bibliotece Polona