Glipizyd
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
1-cykloheksylo-3-[[4-[2-[[(5-metylopirazyn-2-ylo)karbonylo]amino]etylo]fenylo]sulfonylo]mocznik
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
Glipizidum
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C21H27N5O4S
|
Masa molowa
|
445,54 g/mol
|
Wygląd
|
biały lub prawie biały, krystaliczny proszek, bez zapachu
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
29094-61-9
|
PubChem
|
3478
|
DrugBank
|
DB01067
|
SMILES
|
CC1=NC=C(N=C1)C(=O)NCCC2=CC=C(C=C2)S(=O)(=O)NC(=O)NC3CCCCC3
|
|
InChI
|
InChI=1S/C21H27N5O4S/c1-15-13-24-19(14-23-15)20(27)22-12-11-16-7-9-18(10-8-16)31(29,30)26-21(28)25-17-5-3-2-4-6-17/h7-10,13-14,17H,2-6,11-12H2,1H3,(H,22,27)(H2,25,26,28)
|
InChIKey
|
ZJJXGWJIGJFDTL-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
A10 BB07
|
Stosowanie w ciąży
|
kategoria C
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
hipoglikemizujące
|
Procent wchłaniania
|
80–100% (doustnie)
|
Okres półtrwania
|
2–5 h
|
Wiązanie z białkami osocza i tkanek
|
92–99%
|
Metabolizm
|
wątrobowy
|
Wydalanie
|
60–90% z moczem, 5–20% z kałem
|
|
|
Glipizyd (łac. Glipizidum) – lek przeciwcukrzycowy, pochodna sulfonylomocznika. Lek stymuluje wydzielanie insuliny w wyspecjalizowanych komórkach trzustki, prowadząc tym samym do wzmożonego jej wydzielania.
Farmakokinetyka
Glipizyd szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu krwi osiąga po ok. 1 godzinie. W 98% wiąże się z białkami osocza. Biologiczny okres półtrwania wynosi około 7 godzin.
Wskazania
Przeciwwskazania
Działania niepożądane
Preparaty
-
Antidiab – tabletki 0,005 g
-
Glibenese GITS – tabletki o przedłużonym uwalnianiu 0,005 g, 0,01 g
-
Glipizide BP – tabletki 0,005 g
-
Minidiab – tabletki 0,005 g
Dawkowanie
Doustnie. Dawkę oraz częstotliwość stosowania leku ustala lekarz w zależności od przebiegu choroby. Dawka dobowa wynosi 2,5–20 mg, najczęściej w jednej dawce przed śniadaniem.
Uwagi
Lek nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią.
Podczas leczenia należy kontrolować stężenie glukozy w krwi i w moczu.
Bibliografia
-
Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X
A10: Leki stosowane w cukrzycy
A10A – Insulina i analogi insuliny |
A10AB – Insuliny i analogi insuliny, krótko działające |
|
A10AC – Insuliny i analogi insuliny o średnim czasie działania |
|
A10AD – Insuliny lub analogi insuliny o średnim czasie działania w skojarzeniu z krótko działającymi |
|
A10AE – Insuliny i analogi insuliny długo działające |
|
A10AF – Insuliny lub analogi insuliny przeznaczone do inhalacji |
|
|
A10B – Doustne leki przeciwcukrzycowe
|
A10BA – Pochodne biguanidu
|
|
A10BB – Pochodne sulfonylomocznika
|
|
A10BC – Sulfonamidy (heterocykliczne) |
|
A10BD – Preparaty złożone zawierające doustne leki hipoglikemizujące |
|
A10BF – Inhibitory α-glukozydazy |
|
A10BG – Pochodne tiazolidynodionu |
|
A10BH – Inhibitory dipeptydylopeptydazy 4
|
|
A 10 BJ – Analogi glukagonopodobnego peptydu 1 |
|
A 10 BK – Inhibitory kotransportera glukozowo-sodowego 2 |
|
A10BX – Inne doustne leki hipoglikemizujące |
|
|
A10X – Inne leki stosowane w cukrzycy |
A10XA – Inhibitory reduktazy aldozy |
|
|