Groszek ptysiowy – drobny wypiek z ciasta parzonego w kształcie dużych „groszków” lub dużych ziaren ciecierzycy. Produkt z rodziny „groszków” do zup (niekoniecznie z ciasta parzonego) popularnych w krajach Europy Środkowej, zwłaszcza w Austrii i Niemczech.
Ciasto formuje się w pożądane kształty przeciskając przez szprycę lub rękaw cukierniczy albo też wyrabia się ręcznie. Tradycyjnie surowe „groszki” mają wielkość orzechów laskowych. Ciasto zwykle piecze się na blasze w piekarniku. Można także usmażyć je w głębokim tłuszczu – we fryturze lub smalcu.
Groszkiem ptysiowym nazywane bywają kluski ptysiowe, czyli przyrządzone z ciasta ptysiowego kluski parzone.
Zastosowanie
Groszek ptysiowy podaje się jako osobny dodatek do zup kremów (można je też nim przybrać), zup czystych oraz zup owocowych. W restauracjach konsument sam wsypuje osobno podany groszek ptysiowy do zupy tuż przed spożyciem. W ten sposób zostaje zachowana świeżość i kruchość tego wyrobu.
Przyozdabia się nim desery: galaretki, kremy, musy owocowe, kisiele owocowe i mleczne, owoce (surowe, pieczone, gotowane) podawane w kremach i sosach etc..
Zobacz też
- kruton
- inne wyroby z ciasta ptysiowego: profiterolka, ptyś, moorkop, ekler
Uwagi
Bibliografia
- 3.8 „Ciasta parzone (ptysiowe)”. W: Małgorzata Konarzewska: Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem: podręcznik do nauki zawodu kucharz w technikum i szkole policealnej. T. 2. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2011, s. 116. ISBN 978-83-7141-980-5.
- przepis nr 503 „Ciastka ptysiowe (Beignets soufflés)”. W: Barbara Buczma, Bożena Bonik: Kuchnia francuska na co dzień i od święta. Warszawa 1988: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 294, seria: Kuchnie świata. ISBN 83-208-0645-3.
- praca zbiorowa (koordynator: Maria Szczygłowa): Dobra kuchnia: żywienie w rodzinie. Wyd. V. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1976. [tytuły i autorzy rozdziałów, nr stron itd. jak podano wyżej w przypisach]
- Maria Disslowa: Jak gotować : praktyczny podręcznik kucharstwa : poradnik we wszelkich sprawach odżywiania, zestawienia menu, urządzania przyjęć, dekoracji stołu. Elżbieta Kiewnarska (współautor). Wyd. 3. Poznań: Wydawnictwo Polskie R. Wegnera, 1938. [/ Jak gotować: Praktyczny podręcznik kucharstwa w zbiorach Biblioteki Narodowej na portalu Polona.]
- przepis „22. Groszek ptysiowy”. W: Marya Ochorowicz-Monatowa: Uniwersalna książka kucharska. Wyd. trzecie znacznie powiększone. Warszawa – Lwów: Księgarnia E. Wende i S-ka, 1913, s. 189.
- „13.2. Zasady podawania zup”. W: Ryszard Jargoń: Obsługa konsumenta. Część 1. Wyd. ósme. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2008, s. 216. ISBN 978-83-02-07844-6 (część 1), ISBN 978-83-02-07880-4 (całość).