Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Igła (medycyna)

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Igła, po prawej jej nasadka. Na dole powiększenie zaostrzonego końca igły
Pojemnik na zużyte igły

Igły – stosowane w medycynie są zazwyczaj metalowe, wykonane z długiej, cienkiej rurki zaostrzonej na jednym końcu w celu przebicia skóry. Służą przede wszystkim do wykonywania wstrzyknięć leków i płynów lub do pobierania materiałów do badań.

Igła jest również częścią wenflonu i pozwala na podłączenie linii żylnej.

Istnieją różne rodzaje igieł do wstrzyknięć:

  • igły do wstrzyknięć podskórnych – cienkie i dość krótkie, które najczęściej są stosowane przy szczepieniach; szczególnie cienkie i krótkie są igły do wstrzykiwania insuliny (dla zminimalizowania bólu);
  • igły do wstrzyknięć dożylnych – o różnej średnicy – zazwyczaj nieco większej od igieł podskórnych; są one zwykle także od nich dłuższe, oprócz podawania leków drogą dożylną często są wykorzystywane do pobierania krwi do badań; w tym ostatnim celu używa się zwykle igieł o stosunkowo dużej średnicy;
  • igły do wstrzyknięć domięśniowych – średniej długości (czasem nieco dłuższe), grube (średnica 1 mm), o mocnej, sztywnej konstrukcji umożliwiające wbijanie ich w mięśnie;
  • igły do nakłucia lędźwiowego – długie i bardzo cienkie, czasem stosowane z grubszą prowadnicą, pozwalają na znieczulenie podpajęczynówkowe i znieczulenie zewnątrzoponowe, jak również na pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego do badań.

Zwyczajowe oznaczenia kolorystyczne igieł do iniekcji:

  • jasnożółty – 0,3 mm
  • czerwony – 0,33 mm
  • jasnoszary – 0,4 mm
  • brązowy – 0,45 mm
  • pomarańczowy – 0,5 mm
  • ciemnoniebieski – 0,6 mm
  • ciemnoszary lub czarny – 0,7 mm
  • ciemnozielony – 0,8 mm
  • ciemnożółty – 0,9 mm
  • kremowy – 1,1 mm
  • różowy – 1,2 mm
  • biały – 1,6 mm
  • niebieskoszary – 1,8 mm
  • jasnozielony – 2,1 mm

Igły do pobierania i rozpuszczania leków

Igła z otworem bocznym (B)

Pobieranie leku z fiolki i rozpuszczanie w niej leku powinno odbywać się z użyciem igły z otworem bocznym, której konstrukcja zapobiega dostawaniu się do igły skrawków gumowych z zatyczki fiolki podczas wkłuwania i zanieczyszczeniu leku tymi skrawkami.

W przypadku ampułki igła powinna mieć wbudowany w nasadkę filtr, który zapobiega pobraniu ze szklanych ampułek razem z lekiem drobin szkła, powstałych w wyniku otwarcia ampułki.

Zobacz też


Новое сообщение