Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
Jan-Michael Vincent
Другие языки:

Jan-Michael Vincent

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Jan-Michael Vincent
Ilustracja
Jan-Michael Vincent (1996)
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1944
Denver

Data i miejsce śmierci

10 lutego 2019
Asheville

Zawód

aktor, producent filmowy, surfer

Współmałżonek

Bonnie Portman (1974–1975; rozwód)
Joanne Robinson (1986–1997; rozwód)
Patricia Ann Vincent (2000–2019; jego śmierć)

Lata aktywności

1965–2003

Strona internetowa

Jan-Michael Vincent (ur. 15 lipca 1944 w Denver, zm. 10 lutego 2019 w Asheville) – amerykański aktor i producent telewizyjny i filmowy. Odtwórca roli pilota helikoptera Stringfellow „String” Hawke w serialu CBS Airwolf (1984–1986) i protagonista Matt Johnson w komediodramacie Johna Miliusa Wielka środa (1978). Był także surferem.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Denver w Kolorado jako syn Doris Jane (z domu Pace) i Lloyda Whiteleya Vincenta. Miał brata Christophera. Gdy był nastolatkiem, rodzina przeprowadziła się do Hanford, w stanie Kalifornia, gdzie w 1963 ukończył szkołę średnią Hanford High School. Po ukończeniu Ventura College w stanie Południowej Kalifornii, znalazł się w szeregach Gwardii Narodowej.

Kariera

Debiut ekranowy nastąpił w meksykańskim westernie Bandyci (Los Bandidos, 1967), po czym agent od castingów Dick Clayton załatwił mu kontrakt z Universal Studios. Połknął bakcyla kina i już pozostał w westernie Niezwyciężeni (The Undefeated, 1969) jako porucznik Bubba Wilkes u boku Johna Wayne’a i Rocka Hudsona. Był też obecny w filmach kryminalnych, grając role wymagające więcej zręczności fizycznej, niż talentu. Aktorską sprawność rozwijał na małym ekranie w serialach: CBS Lassie (1968), NBC Bonanza (1968–1969), ABC Pozostali przy życiu (The Survivors, 1969) z udziałem George’a Hamiltona, CBS Gunsmoke, (1971), ABC Dan August (1971) z Burtem Reynoldsem i ABC Marcus Welby, lekarz medycyny (Marcus Welby, M.D., 1973).

Krytyka filmowa odkryła go dzięki głównej roli hipisa Adriana, który styka się z wojskową przemocą w telewizyjnym dramacie ABC Żołnierz, który zadeklarował pokój (Tribes, 1970), ale wyświetlanym także w kinach. Rola Jimmy’ego Grahama w dramacie Going Home (1971) z Robertem Mitchumem przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu.

W głośnym filmie policyjnym Michaela Winnera Zabójca zabójców (The Mechanic, 1972) z Charlesem Bronsonem był kompetentnym i bezwzględnym mordercą, który mierzy się z płatnym zabójcą na usługach mafii. Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Disneya, został zaangażowany do widowiskowej komedii familijnej Największy atleta świata (The World’s Greatest Athlete, 1973), w którym pewien trener znajduje wspaniałego zawodnika w osobie dziecka afrykańskiej dżungli – następcy Tarzana. Zaskarbił sobie w roli Nanu sympatię młodej widowni wielu krajów. Następnie zagrał w westernie Z zaciśniętymi zębami (Bite the Bullet, 1975) u boku Jamesa Coburna, Gene’a Hackmana i Candice Bergen oraz szeregu pełnych akcji filmach, w rodzaju kryminału Cień Jastrzębia (Shadow of the Hawk, 1976), obrazu sci-fi na podstawie powieści Rogera Zelazny’ego Aleja potępionych (Damnation Alley, 1977) w nominowanej do nagrody Saturna roli Tannera, komedii Kaskaderzy (Hooper, 1978), w której był partnerem Burta Reynoldsa i Sally Field czy westernu Kraj dla twardzieli (Hard Country, 1981) z Kim Basinger. Za kreację Byrona Henry’ego, dążącego do niezależności syna Victora 'Puga' (Robert Mitchum) w miniserialu ABC Wichry wojny (The Winds of War, 1983) zdobył nominację do nagrody Złotego Globu.

Odniósł ogromny sukces jako zuchwały pilot Stringfellow „String” Hawke w pełnym ekscytującej akrobacji powietrznej serialu lotniczym CBS Airwolf (1984–1986, 1987) z Ernestem Borgnine. W czasie swojej trzysezonowej przygody z serialem, Vincent stał się jednym z najlepiej zarabiających aktorów w amerykańskiej telewizji, inkasując 200 tys. dolarów za odcinek.

Pojawił się także w operze mydlanej ABC Hotel (1986), filmie Tarzan na Manhattanie (Tarzan in Manhattan, 1989) z tytułową rolą Joego Lary, serialu Renegat (Renegade, 1994) z Lorenzo Lamasem, filmie sensacyjnym klasy B Cichy zabójca Yakuza (Codename: Silencer, 1995) jako detektyw Reinhart oraz serialu CBS Nash Bridges (1997). W filmie akcji Komandosi śmierci (Deadly Heroes, 1993) grał Cody’ego Granta, żołnierza wyruszającego z misją uratowania swojego towarzysza (Michael Paré), który został pojmany i jest poddawany torturom. W melodramacie komediowym Vincenta Gallo Oko w oko z życiem (Buffalo '66, 1998) wystąpił jako Sonny, pracownik kręgielni.

Życie prywatne

W latach 1974–1975 był żonaty z poznaną w college’u Bonnie Portman, z którą ma córkę Amber Springbird. 30 sierpnia 1986 poślubił Joanne Robinson, lecz w 1997 roku, osiem lat po ślubie zażądała rozwodu i wystąpiła o zakaz zbliżania się, zeznając, że Vincent się nad nią znęcał. W czerwcu 2000 ożenił się z Patricią Ann.

W 1983 został zatrzymany za jazdę po pijanemu i trafił na odwyk. Zmagał się z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu. W 1996, kiedy prowadził samochód pod wpływem alkoholu, spowodował wypadek. Ponownie trafił na odwyk – tym razem przydzielono mu kuratora. W wypadku złamał trzy kręgi szyjne, a także uszkodził struny głosowe, co zmieniło barwę jego głosu. W 2000 został trzykrotnie aresztowany za picie alkoholu w miejscu publicznym i trafił do więzienia na dwa miesiące. W 2012 infekcja zaatakowała jego prawą nogę i aby go uratować, musiano dokonać amputacji; poruszał się dzięki protezie lub na wózku inwalidzkim.

Zmarł 10 lutego 2019 w szpitalu w Asheville, w Karolinie Północnej w wieku 73 lat. Przyczyną śmierci był atak serca.

Filmografia

Filmy fabularne

Seriale TV

Nagrody

Rok Nagroda Kategoria
1973 Bravo Otto, nagroda dwutygodnika „Bravo” Najlepszy aktor

Linki zewnętrzne


Новое сообщение