Jonizator

Jonizator – urządzenie, w którym zachodzi proces jonizacji.

Zastosowanie

W pomieszczeniach mieszkalnych stosuje się jonizatory powietrza wytwarzające aniony tlenu. Mają one pozytywnie wpływać na samopoczucie. Produktem ubocznym jonizacji jest ozon, jednak produkowany jest on w ilościach nieszkodliwych dla człowieka.

Zasada działania

Domowe jonizatory wykorzystują do jonizacji ostro zakończone igły podłączone do generatora wysokiego napięcia, wytwarzającego napięcie do kilkunastu kV. Jonizatory wyposażone są w prostownik wysokiego napięcia. Prostownik jest zaworem działającym jednokierunkowo. Ujemne napięcie jest przełączane do igły, dodatnie – do płytki ukrytej wewnątrz urządzenia jonizującego, która stanowi masę. Elektrody igły i płytka stanowią kondensator o małej pojemności, który jest ładowany do bardzo wysokich napięć (np. 6000 V).

Jest wiele sposobów budowy takiego urządzenia, opartych o powielacze napięcia złożone z szeregu kondensatorów i diod wysokonapięciowych. W każdym cyklu ładowany jest jeden kondensator (wszystkie są połączone w układzie szeregowym). Prostowniki, np. diody prostownicze, przenoszą ładunek na kolejne w szeregu kondensatory. Napięcia na kondensatorach dodają się do siebie (podobnie jak w układzie z bateriami) kilka – kilkanaście (w zależności od ilości ogniw = dioda kondensator) cykli zmian napięcia zasilającego.

Tak zbudowana bateria kondensatorów pozwala wytworzyć dostatecznie wysokie napięcie. Drugi sposób polega na przetworzeniu niskiego napięcia np. (jak poprzednio z sieci energetycznej 230 V) za pomocą transformatora (przekładnika napięć), bądź z baterii elektrycznej lub akumulatora za pomocą przetwornicy napięcia. Układ podobny do układu samochodowego, gdzie cewka zapłonowa jest dołączana poprzez styk mechaniczny, bądź elektroniczny do układu zasilania samochodu.

Inne sposoby jonizacji powietrza

Istnieją również dwa inne sposoby generowania ujemnych jonów - w tym wypadku chodzi przede wszystkim o jony tlenu:

• Jednym z nich jest generowanie jonów za pomocą specjalnych lamp wyładowczych o charakterystyce promieniowania świetlnego emitowanego w zakresie wysokiego UV (czasem nazywane UVX).

• Drugim sposobem jest metoda termoemisji polegająca na generowaniu jonów w tak zwanym układzie otwartej lampy elektronowej, generowania strumienia elektronów przy pomocy średniego napięcia i wysokiej temperatury emitera (w tym wypadku katody). Metoda ta jest opatentowana w Polsce.