Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Juliusz Zweibaum

Другие языки:

English

Juliusz Zweibaum

Подписчиков: 0, рейтинг: 0

Juliusz Zweibaum
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1887 Warszawa
Data i miejsce śmierci	6 maja 1959 Warszawa
profesor nauk medycznych
Specjalność: histologia
Polska Akademia Nauk
Status	członek korespondent
nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia

Grób Juliusza Zweibauma na Powązkach Wojskowych w Warszawie

Juliusz Zweibaum (ur. 1 maja 1887 w Warszawie, zm. 6 maja 1959 tamże) – polski biolog i histolog. Twórca pierwszej w Polsce hodowli tkanek in vitro.

Życiorys

Urodził się w Warszawie w rodzinie żydowskiej. Uczęszczał do praskiego Gimnazjum im. Władysława IV. Aktywny uczestnik strajku szkolnego w 1905, za co został relegowany ze szkoły. Studiował na uniwersytetach w Liège i Bolonii. W latach 1912–1916 był wykładowcą Uniwersytetu Królewskiego w Modenie, a od 1916 adiunktem Zakładu Histologii i Embriologii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1933–1939 zorganizował i prowadził Zakład Histologii i Embriologii Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu Warszawskiego. Współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie a następnie członek Zarządu. Ochotnik w wojnie 1920 r.

Jego siostra Tekla Zweibaum była pierwszą żoną prof. Stefana Ehrenkreutza, profesora, a w 1939 r. rektora uniwersytetu w Wilnie.

Podczas II wojny światowej brał udział w obronie Warszawy, a następnie jako zakładnik został uwięziony na Pawiaku. Po zwolnieniu został przesiedlony do warszawskiego getta, gdzie zorganizował oraz kierował Kursem Przysposobienia Sanitarnego do Walki z Epidemiami, będącym zakonspirowanym Wydziałem Lekarskim UW. Współpracował z CENTOS oraz prowadził badania nad wpływem witamin na organizm człowieka. Po wielkiej akcji deportacyjnej latem 1942 roku przeszedł na aryjską stronę i ukrywał się do zakończenia wojny. Został ciężko ranny podczas powstania warszawskiego.

Po zakończeniu wojny uczestniczył w odtwarzaniu Wydziału Lekarskiego UW oraz zreorganizował Zakład Histologii i Embriologii UW, którym kierował do roku 1956. Od 1950 r. do 1957 r. był redaktorem naczelnym czasopisma „Folia Morphologica”. Współredaktor „Excerpta Medica”. Autor i współautor szeregu prac i publikacji naukowych, m.in. podręcznika do histologii (1955). Członek komitetu redakcyjnego książki zawierającej wyniki badań nad głodem przeprowadzonych w getcie warszawskim. Od 1952 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk. Był m.in. członkiem Society of Experimental Cytology w Cambridge, Polskiej Akademii Umiejętności oraz Polskiego Towarzystwa Przyrodników.

W 1957 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B II 28 rz. 4 m. 23).

Prace

Analiza histofizjologiczna nabłonka rzęskowego żyjącego in vitro. Med dośw i społ 1926
Wpływ braku tlenu na aparat jądrowy Paramecium caudatum. Spraw TNW 9, 1916