Kamizelka defibrylująca, WCD (od ang. wearable cardioverter defibrillator) – urządzenie służące do ciągłego (powyżej 80% czasu użytkowania) monitorowanie czynności serca pod kątem wystąpienia groźnych dla życia arytmii, a w przypadku identyfikacji arytmii, wykonanie przezskórnej defibrylacji lub kardiowersji prądem elektrycznym (zwykle dwufazowym).
Zastosowanie
Nagła śmierć sercowa jest poważnym problemem w krajach rozwiniętych. Zasadniczą metodą jej zapobiegania są wszczepialne kardiowertery-defbrylatory (ICD) u chorych o wysokim ryzyku jej wystąpienia. Działanie WCD jest podobne do ICD, które jednak jest urządzeniem dużo skuteczniejszym, precyzyjniejszym i bardziej wygodnym dla chorych i pozostaje pierwszym wyborem w zabezpieczeniu długotrwałym. Istnieją jednak sytuacje, w których wszczepienie ICD jest przeciwwskazane lub, ze względu na ich przejściowy charakter, niecelowe. Duże znaczenie ma też fakt, że kamizelkę założyć można praktycznie od razu, a także łatwo zdjąć i przekazać dalej, co jest praktycznie niemożliwe dla ICD.
Najważniejsze wskazania
Nie przeprowadzono dotąd dobrej jakości badań dotyczących kamizelki defibrylującej, a informacje uzasadniające jej stosowanie pochodzą z danych obserwacyjnych i eksperymentalnych. Wskazania są analogiczne do wskazań do ICD, z tym, że obejmują sytuacje, gdy wszczepienie ICD jest niewskazane lub niecelowe albo wskazania są przemijające. Najważniejsze z nich to (w każdym przypadku warunkiem koniecznym jest obecność wskazań do ICD, głównie wartość LVEF):
- okres 40 dni po zawale serca, gdy istnieje największe ryzyko groźnych arytmii, ale nie wykazano efektywności zastosowania ICD ze względu na to, że spora część pacjentów „wychodzi” ze wskazań i ich ryzyko nie uzasadnia ryzyka wszczepienia ICD
- nowo rozpoznane kardiomiopatie, zwłaszcza zapalne lub toksyczne, w których bardzo często (nawet w 3/4 przypadków) po 6 miesiącach nie ma już wskazań do ICD
- chorzy oczekujący na przeszczep serca
- chorzy w stanie nierokującym przeżycia w dobrej jakości ponad rok (co obecnie uważa się za minimum dla wszczepienia ICD)
- chorzy z komorową arytmią bezpośrednio przed i/lub po procedurach rewaskularyzacyjnych (PCI, CABG)
- pacjenci po usunięciu układu ICD z powodu infekcyjnego zapalenia wsierdzia, którzy przez 4–6 tygodni antybiotykoterapii nie powinni być ponownie implantowani.
Kamizelka LifeVest
Kamizelka LifeVest jest obecnie jedynym urządzenie dopuszczonym do użytkowania. Składa się z szelek i elastyczne pasa do którego mocuje się 4 suche, nielepkie elektrody monitorujące oraz 3 elektrody defibrylujące, które normalnie pozostają suche, jednak tuż przed defibrylacją automatycznie wydzielają żel. Urządzenie posiada jeszcze panel kontrolny (w nim są też baterie), pozwalający przytomnemu pacjentowi opóźnić lub odwołać interwencję urządzenia (poprzedzoną włączeniem się alarmu). Zastosowanie panelu pozwoliło uniknąć ok. 90% nieadekwatnych interwencji wynikających najczęściej z zakłóceń/przemieszeń/rozłączeń elektrod monitorujących. Dodatkowe 10% nieadekwatnych interwencji wystąpiło u pacjentów, którzy nie doczytali albo zapomnieli jak się odwołuje interwencję.
Najważniejsze wady WCD w stosunku do ICD
- większa wrażliwość na zakłócenia – w dużej mierze kompensowana możliwością odwołania nieadekwatnej interwencji
- brak możliwości pracy obecnych urządzeń jako rozrusznika serca a w szczególności wykonania stymulacji przeciwtachyarytmicznej (ATP)
- duża niedogodność ciągłego noszenia urządzenia skutkująca skracaniem okresu dobowego działania, a tym samym skuteczności
Historia
Pierwsze doniesienia o zastosowaniu podobnych urządzeń pochodzą z 1998 roku. Amerykańska Agencja Żywności i Leków dopuściła do użycia pierwsze urządzenie w roku 2002. Do 2013 roku odnotowano w Stanach Zjednoczonych ponad 100 000 przypadków zastosowania kamizelki defibrylującej. Nie opublikowano jednak dotąd dobrej jakości randomizowanych badań nad efektywnością tego systemu.
Bibliografia
- Kardiologia po Dyplomie maj/czerwiec 2015 r. Kamizelka ICD – wskazania, dotychczasowe doświadczenia, perspektywy i ograniczenia – dr hab. n. med. Jerzy Krzysztof Wranicz, prof. nadzw. UM mgr Anna Nowek
Linki zewnętrzne
- The Zoll LifeVest. zoll.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-19)].
- Heart Rhythm Society (HRS) SCD Primary Prevention Protocol. hrsonline.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-31)].