| Coccidioidomycosis | |
| |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
| B38.0 |
Ostra kokcydioidomikoza płucna |
| B38.1 |
Przewlekła kokcydioidomikoza płucna |
| B38.2 |
Kokcydioidomikoza płucna, nie określona |
| B38.3 |
Kokcydioidomikoza skórna |
| B38.4 |
Kokcydioidomikozowe zapalenie opon mózgowych |
| B38.7 |
Kokcydioidomikoza rozsiana |
| B38.8 |
Inne postacie kokcydioidomikozy |
| B38.9 |
Kokcydioidomikoza, nie określona |
Kokcydioidomikoza – grzybica wywoływana przez Coccidioides immitis lub C. posadasii.
Występuje endemicznie głównie w południowo-zachodnich stanach USA, północnym Meksyku i niektórych obszarach Ameryki Południowej, ale notowano zawleczenia choroby do innych krajów.
Etiologia
Coccidioides immitis wykrywa się w zasadowych glebach. Zakażenie następuje zwykle poprzez aspirację konidiów grzyba.
Objawy i przebieg
Kokcydioidomikoza przebiega w 50% bezobjawowo lub jako krótkotrwała infekcja dróg oddechowych. W 7–28 dni po ekspozycji mogą wystąpić objawy grypopodobne (gorączka, kaszel, ból głowy, nocne poty, bóle mięśni), które w większości przypadków wycofują się samoistnie. Czasami na tułowiu i kończynach występuje drobna wysypka plamista lub plamisto-grudkowa.
U 5-10% pacjentów, u których doszło do postaci objawowej, rozwijają się przewlekła postać płucna ze zmianami guzkowatymi i cienkościennymi jamkami.
W kilka tygodni – miesięcy od infekcji pierwotnej u kolejnych 5% pacjentów opisuje się postać rozsianą – szerzenie choroby na kości, stawy, skórę i utkanie podskórne a także ośrodkowy układ nerwowy. U 25% chorych z postacią rozsianą rozwija się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Diagnostyka
Grzyba wykrywa się w mikroskopowym badaniu mikologicznym materiału pobranego od chorego (zeskrobiny skórne, plwocina, popłuczyny oskrzelowe, płyn mózgowo-rdzeniowy), badaniu histopatologicznym bądź poprzez hodowlę.
Leczenie
W większości przypadków postępowanie jest wyczekujące, zakażenie ulega samoleczeniu. Pacjenci, u których dochodzi do ostrego rozwoju choroby lub z grupy wysokiego ryzyka (stany obniżenia odporności) wymagają wielomiesięcznej, a nawet wieloletniej farmakoterapii przeciwgrzybiczej (flukonazol, itrakonazol) oraz ewentualnie interwencji chirurgicznej. Amfoterycyna B jest rezerwowana dla najcięższych przypadków oraz leczenia w przebiegu ciąży.
Bibliografia
- Mycology Online: Coccidioidomycosis. mycology.adelaide.edu.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-29)].
- Doctor Fungus: Coccidioidomycosis. doctorfungus.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-13)].
