Kopexil
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C4H6N4O |
||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
126,12 g/mol |
||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||
| Pochodne | |||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||
Kopexil (1-tlenek 2,6-diaminopirymidyny) – organiczny związek chemiczny, pochodna pirymidyny zawierająca ugrupowanie guanidynowe i N-tlenkowe. Może występować w różnych formach tautomerycznych.
Koncern L’Oréal opracował środek przeciwko łysieniu, w którym kopexil (pod nazwą aminexil) jest substancją czynną. Wstępne badania kliniczne wykazały spadek odsetka włosów w fazie spoczynkowej (telogenowej) i znaczący wzrost udziału włosów w fazie wzrostowej (anagenowej). Prawdopodobną przyczyną skuteczności kopexilu jest zwiększenie przeżywalności mieszków włosowych wskutek zahamowania tworzenie kolagenu wokół mieszków, co wynika z właściwości przeciwwłóknieniowych kopexilu.
Szkielet kopexilu występuje w minoksydylu, leku stosowanym w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także przeciwko wypadaniu włosów.