| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
kustrzebka pęcherzykowata |
| Nazwa systematyczna | |
|
Peziza vesiculosa Bull. Herb. Fr. 10: tab. 457, fig. 1 (1790) | |
Kustrzebka pęcherzykowata (Peziza vesiculosa Bull.) – gatunek grzybów z rodziny kustrzebkowatych (Pezizacae).
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Peziza, Pezizaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.
Synonimów nazwy naukowej ma ponad 30. Niektóre z nich:
- Aleuria vesiculosa (Bull.) Gillet 1881
- Galactinia vesiculosa (Bull.) 1953
- Helvella vesiculosa (Bull.) Bolton
- Peziza isochroa (Pers.) Sacc. 1889
- Pustularia vesiculosa (Bull.) Fuckel 1870
- Scodellina vesiculosa (Bull.) Gray 1821
Morfologia
O średnicy 4-8 cm, czasami nawet do 15 cm. Początkowo jest kulisty i długo utrzymuje taki kształt. W czasie dojrzewania zarodników otwiera się i rozpłaszcza. Jego zewnętrzna powierzchnia ma barwę od białawej do beżowej i jest delikatnie szorstka, łuseczkowata i delikatnie popękana. Powierzchnia wewnętrzna jest gładka, o barwie od bladocielistej do brązowej.
Bardzo cienki, kruchy, jasnoochrowobiaławy, nie zmienia barwy po uszkodzeniu. Bez wyraźnego zapachu i smaku.
Wysyp zarodników biały do białokremowego. Zarodniki bezbarwne, gładkie, eliptyczne, o rozmiarach 21–24 × 10–14 μm.
Występowanie i siedlisko
Notowana jest w Ameryce Północnej, Południowej, Europie, Azji, Australii i Nowej Zelandii. W Polsce jest dość pospolita.
Wyrasta w ogrodach, przy drogach, na polach, na kompoście, na żyznej, nawożonej ziemi. Pojawia się od wiosny do jesieni.
Znaczenie
Saprotrof. Nie jest trująca, jednak ze względu na brak smaku oraz miejsce występowania uważana jest za grzyb niejadalny.
Gatunki podobne
- kustrzebka wygięta (Peziza repanda) rosnąca na drewnie
- kustrzebka zmienna (Peziza varia)