Mekamylamina
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
N,2,3,3-tetrametylobicyklo[2.2.1]heptano-2-amina
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C11H21N
|
Masa molowa
|
167,29 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
60-40-2
|
PubChem
|
4032
|
DrugBank
|
DB00657
|
|
InChI
|
InChI=1S/C11H21N/c1-10(2)8-5-6-9(7-8)11(10,3)12-4/h8-9,12H,5-7H2,1-4H3
|
InChIKey
|
IMYZQPCYWPFTAG-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
C02BB01
|
Stosowanie w ciąży
|
kategoria C
|
Farmakokinetyka
|
|
Wiązanie z białkami osocza i tkanek
|
40%
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustnie
|
|
Mekamylamina (łac. mecamylaminum) – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy nieselektywnych antagonistów receptorów nikotynowych. Jest lekiem obniżającym ciśnienie tętnicze krwi. Ponadto jest wykorzystywany do blokowania ostrych efektów spowodowanych dymem tytoniowym.
Zastosowanie
Mekamylamina była jednym z pierwszych doustnych leków na nadciśnienie tętnicze, szeroko stosowanym w latach 50. XX wieku. W późniejszych badaniach stwierdzono jednak szereg objawów niepożądanych, więc lek wycofano z powszechnego użycia. Nowsze prace z przełomu wieku XX i XXI wykazały, że mekamylamina podawana w niższych dawkach (2,5–5 mg dwa razy dziennie) jest skuteczna w blokowaniu fizjologicznych efektów działania nikotyny i ułatwia rzucenie palenia, szczególnie u kobiet. Zastosowanie niższej dawki nie wiąże się z pojawieniem się niepożądanych skutków ubocznych. Lek ten był badany również w leczeniu jednoczesnego uzależnienia od alkoholu i nikotyny, osiągając dobre rezultaty w badaniach na zwierzętach, jednak w badaniach klinicznych nie uzyskano zadowalających rezultatów.
Działania niepożądane
Lek ten przenika przez barierę krew-mózg, stąd też może wywoływać szereg objawów niepożądanych w ośrodkowym układzie nerwowym, gdzie oddziałuje z receptorami nikotynowymi (nAChR), blokując wszystkie znane ich podtypy. Receptory te odgrywają kluczową rolę w wielu fizjologicznych i patofizjologicznych procesach, stąd stwierdzono wielokierunkowe działanie leku i liczne działania niepożądane. Często mogą wystąpić zaparcia, zatrzymanie moczu, ból brzucha i uczucie słabości.
Preparaty handlowe
Przykładowe preparaty handlowe: Inversine, Mecamylamine Hydrochloride, Vecamyl.
C02: Leki stosowane w chorobie nadciśnieniowej
C02A – Leki adrenolityczne działające ośrodkowo |
C02AA – Alkaloidy
|
|
C02AB – Metyldopa |
|
C02AC – Agonisty receptora imidazolowego |
|
|
C02B – Leki antyadrenergiczne, blokujące zwoje nerwowe |
C02BA – Pochodne siarkowe |
|
C02BB – Aminy drugo- i czwartorzędowe |
|
|
C02C – Leki adrenolityczne działające obwodowo |
C02CA – Leki blokujące receptory α-adrenergiczne |
|
C02CB – Pochodne guanidyny |
|
|
C02D – Leki działające na mięśnie gładkie naczyń |
C02DA – Pochodne tiazydowe |
|
C02DB – Pochodne hydrazynoftalazyny |
|
C02DC – Pochodne pirymidyny |
|
C02DD – Pochodne nitroprusydku |
|
C02DG – Pochodne guanidyny |
|
|
C02K – Inne leki hipotensyjne |
C02KA – Alkaloidy (z wyłączeniem alkaloidów Rauvolfia serpentina) |
|
C02KB – Inhibitory hydroksylazy tyrozynowej |
|
C02KC – Inhibitory MAO |
|
C02KD – Antagonisty seryny |
|
C02KX – Inne leki hipotensyjne |
|
|
C02L – Leki hipotensyjne w połączeniu z lekami moczopędnymi |
C02LA – Alkaloidy w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LB – Metyldopa w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LC – Agonisty receptora imidazolinowego w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LE – Leki blokujące receptor α-adrenergiczny w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LF – Pochodne guanidyny w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LG – Pochodne hydrazynoftalazyny w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LK – Alkaloidy (z wyłączeniem alkaloidów Rauvolfia serpentina) w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LL – Inhibitory MAO w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LX – Inne leki hipotensyjne w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
|