Mięsień skośny górny (łac. musculus obliquus superior) – jeden z mięśni zewnętrznych gałki ocznej, który skręca gałkę oczną do wewnątrz, obniża ją i odwodzi. Jest unerwiony przez nerw bloczkowy (IV).
Przyczepy i przebieg włókien
Mięsień ma swój przyczep powyżej pierścienia ścięgnistego wspólnego i biegnie ku przodowi wzdłuż górnej i przyśrodkowej ściany oczodołu. Następnie już jako ścięgno przechodzi przez chrzęstny bloczek usytuowany na kości czołowej. Od tego miejsca ścięgno kieruje się ku dołowi, tyłowi i do boku, tworząc kąt 51° z osią widzenia oka znajdującego się w pozycji pierwotnej (tzn. patrzącego na wprost). Następnie ścięgno przenika torebkę Tenona przyśrodkowo i do tyłu od przyśrodkowej części przyczepu mięśnia prostego górnego i przechodząc pod mięśniem prostym górnym. Przyczepia się do twardówki za równikiem w tylnym górnym kwadrancie gałki ocznej. Mięsień otoczony jest pochewką.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 56. ISBN 978-83-200-4348-8.
- Beata Urban, Alina Bakunowicz-Łazarczyk. Chirurgia mięśnia skośnego górnego. „Kontaktologia i Optyka Okulistyczna”. Numer 2/2008, 2008.brak numeru strony