Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Nicky Hopkins

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Nicky Hopkins
ilustracja
Imię i nazwisko

Nicholas Christian Hopkins

Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1944
Harlesden, Londyn

Data i miejsce śmierci

6 września 1994
Nashville

Instrumenty

keyboard, pianino, organy, klawesyn, melotron

Gatunki

rock

Zawód

muzyk sesyjny

Aktywność

lata 60. - 1985

Powiązania

The Rolling Stones, The Easybeats, The Who, The Beatles, John Lennon, The Jeff Beck Group, Neil Young, Jefferson Airplane, The Kinks, Quicksilver Messenger Service, Jerry Garcia Band, Mark-Almond Band, Sweet Thursday, Steve Miller Band, Cat Stevens

Strona internetowa

Nicky Hopkins, właściwie Nicholas Christian Hopkins (ur. 24 lutego 1944, zm. 6 września 1994) – angielski keyboardzista i organista, muzyk sesyjny.

Biografia i kariera

Urodził się w 1944 w Londynie. W dzieciństwie chorował na chorobę Leśniowskiego-Crohna. Karierę muzyczną rozpoczął na początku lat 60. jako pianista formacji Savages, w której grali Screaming Lord Sutch i Ritchie Blackmore, późniejszy współzałożyciel Deep Purple. W początkach swojej kariery w Londynie w latach 60. pracował z takimi producentami jak Shel Talmy i Mickie Most, a także nagrywał z takimi artystami jak: The Kinks, The Move, Alun Davies (w tamtym czasie koncertował wraz z Catem Stevensem i Jon Mark (później Mark-Almond Band). Nawiązał wieloletnią współpracę z The Who: zagrał na singlu "Anyway, Anyhow, Anywhere", następnie na całym albumie My Generation oraz na wydanych później nagraniach: Who's Next (1971) i The Who by Numbers (1975). W 1967 dołączył do The Jeff Beck Group. W 1968 zagrał wraz ze szwedzkim zespołem Tages na singlu "Halcyon Days". Trzy lata później był jednym z artystów występujących w brytyjskim etapie trasy koncertowej The Rolling Stones. 7 stycznia 1972 ukazał się album Jamming with Edward!, który muzyk nagrał wraz z The Rolling Stones; wydawnictwo uplasowało się na 33. miejscu listy Billboard 200. Ze względu na stan zdrowia nie wyruszył w 1973 wraz z The Rolling Stones w trasę koncertową. Od sierpnia do grudnia 1975 uczestniczył w trasie wraz z Jerry Garcia Band. Uczestniczył w nagraniach do albumu Black and Blue (1976), brał udział w większości solowych projektów członków Stones do 1991.

W 1969 był liderem zespołu Sweet Thursday, w skład którego prócz niego weszli Alun Davies (Cat Stevens) Jon Marks, Harvey Burns i Brian Odgers. W tym samym roku formacja wydała pierwszy eponimiczny album studyjny, nie był on jednak promowany z powodu bankructwa Daviesa. W 1973 Hopkins nagrał i wydał album The Tin Man Was a Dreamer za pośrednictwem Columbia Records, zaś w 1975 No More Changes; na albumie gościnnie wystąpili: David Tedstone (gitary), Michael Kennedy (gitary), Rick Willis (gitara basowa) i Eric Dillon (perkusja, instrumenty perkusyjne), wokal wspierający dodawali Kathi McDonald, Lea Santo-Robertie, Doug Duffey i Dolly. Muzyk nagrał jeszcze jeden album, Long Journey Home, niewydany. W latach 1992-1993 Hopkins wydał trzy soundtracki nagrane w Japonii: The Fugitive, Patio i Namiki Family.

Muzykowi zadedykowany jest utwór zespołu The Kinks, "Session Man" z albumu Face to Face (1966).

Zmarł w wieku 50 lat w szpitalu w Nashville w wyniku komplikacji po operacji jelita. Muzyk pracował nad swoją autobiografią (wraz z pisarzem Rayem Colemanem).

Wybrana dyskografia

Sporządzono na podstawie materiału źródłowego.


Новое сообщение