Nowicjat (łac. novitiatum) – nie dłuższy niż dwuletni okres rozpoczynający życie we wspólnocie zakonnej.
Nowicjat ma na celu:
- dokładniejsze rozpoznawanie Bożego powołania, właściwego danej wspólnocie.
- doświadczenie sposobu życia zgromadzenia (kan. 646).
Prawo kanoniczne stanowi, że nowicjusze powinni być doprowadzeni do zdobycia cnót ludzkich i chrześcijańskich.
Bibliografia
- Bronisław Zubert OFM: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego 2/III. Lublin: 1990, s. 125-142.