Przełom tarczycowy hipometaboliczny

Przełom tarczycowy hipometaboliczny (łac. coma myxoedematicum, coma hypothyreoticum, coma hypometabolicum thyreogenes) – zagrażający życiu stan polegający na krytycznym zmniejszeniu funkcji życiowych i czynności układu nerwowego na skutek spadku poziomu hormonów tarczycy. Przejście z niedoczynności tarczycy do przełomu najczęściej odbywa się w kilka dni po zakażeniu, zażyciu narkotyków (w tym alkoholu) lub urazie.

Objawy

• Ciężkie zamroczenie lub śpiączka
• "Trupi" wygląd skóry (sucha skóra barwy bladosinej), czasem z podbiegnięciami krwawymi
• Temperatura ciała ok. 33°C
• Często obecność płynu puchlinowego w jamie opłucnej i otrzewnej (może on zawierać nawet do 4% białka)
• Hiponatremia i hipoglikemia

Leczenie

• Poprawa warunków otoczenia (przeniesienie chorego do ciepłego pokoju i przykrycie kocami)
• Podawanie kortyzonu (100 mg 2–3 razy na dobę)
• Leczenie substytucyjne trójjodotyroniną w dawce dobowej od 50 do 100 µg i 1 mg tyroksyny dziennie.

Rokowanie

Rokowanie co do przeżycia jest bardzo niepewne.

Zobacz też

• Niedoczynność tarczycy
• Przełom tarczycowy hipermetaboliczny

Bibliografia

• Franciszek Kokot, Choroby Wewnętrzne, 1991, ISBN 83-200-1551-0, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, s. 508-509