Przęśl chińska

Przęśl chińska

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	telomowe
Gromada	naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	nagonasienne
Klasa	gniotowe
Rząd	gniotowce
Rodzina	przęślowate
Rodzaj	przęśl
Gatunek	przęśl chińska
Nazwa systematyczna
Ephedra sinica Stapf Bull. Misc. Inform. Kew 1927: 133 1927
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski

Przęśl chińska (Ephedra sinica) – gatunek niewysokiego (do 40 cm wysokości) krzewu z rodziny przęślowatych (Ephedraceae). Występuje we wschodniej Azji.

Morfologia

Łodyga

Cienkie, cylindryczne, jasnozielone lub żółtawozielone łodygi o długości do 30 cm i średnicy 1–3 mm. Podłużnie prążkowane i lekko szorstkie. Długość międzywęźli waha się między 1 a 6 cm.

Liście

Liście naprzeciw i nakrzyżległe, zredukowane do pochew otaczających łodygę. Mają drobniutkie blaszki o długości 1,5–4 mm z 2 łatkami (rzadko 3) które są trójkątne i ostro zakończone. Szczyt szarawobiały, nasada rurkowata i czerwonawobrunatna lub czarnobrunatna.

Zastosowanie

Roślina lecznicza

Surowiec zielarski

Ziele przęśli (Ephedrae herba) – wysuszone zielne łodygi przęśli skrzypowatej, przęśli chińskiej oraz Ephedra intermedia o zawartości minimum 1,0% efedryny.

Znaczenie w hinduizmie

Przęśl tego gatunku wskazywana jest przez część badaczy (za Harry Falkiem), jako mogąca odpowiadać roślinie soma. Pędy takiej rośliny były wykorzystywane, zgodnie z brzmieniem staroindyjskich pism Wed, do sporządzania napoju rytualnego również o nazwie soma.