Raltegrawir
| |||||||||||||||
|
| |||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C20H21FN6O5 |
||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
444,42 g/mol |
||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria C |
||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Raltegrawir – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwwirusowy z grupy inhibitorów integrazy. Wykorzystywany w terapii zakażeń wirusem HIV. Zarejestrowany pod nazwą handlową Isentress.
Raltegravir hamuje działanie integrazy, enzymu wirusa HIV, który bierze udział w połączeniu materiału genetycznego wirusa z ludzkimi chromosomami.
Raltegrawir został zarejestrowany w leczeniu zakażeń HIV w 2007 roku. Lek był testowany w dwóch badaniach klinicznych (BENCHMRK 1 i BENCHMRK 2), których wyniki wykazały, że Raltegrawir stosowany w skojarzonej terapii antyretrowirusowej powoduje obniżenie stężenia wirusów w surowicy krwi do oczekiwanego poziomu 400 kopii RNA HIV/ml u 78% chorych, co uzyskano tylko u 42% pacjentów otrzymujących placebo razem z innymi lekami antyretrowirusowymi.
Najczęstsze działania niepożądane leku to:
- bezsenność
- zawroty głowy
- ból głowy
- ból brzucha
- zaburzenia oddawania stolca
- nudności i wymioty
- nocne pocenie się
- świąd skóry, wysypka
- wzrost aktywności kinazy kreatynowej, transaminaz i lipazy
| J05A – Preparaty działające bezpośrednio na wirusy |
|
|---|