Rośliny zarodnikowe lub kryptogamiczne (Cryptogamae) – dawna nazwa grupy organizmów nie wytwarzających kwiatów i nasion, rozmnażających się przez zarodniki lub przez podział. Nazwa pochodzi od dwóch greckich słów: kryptos – ukryty i gamos – małżeństwo. Nazwę tę wprowadził w 1883 r. August Wilhelm Eichler, który podzielił królestwo roślin na dwie grupy: rośliny kryptogamiczne i rośliny fanerogamiczne (rośliny nasienne). Rośliny zarodnikowe z kolei dzielono na 3 grupy:
- plechowce (Thallophyta), do których zaliczano bakterie, glony, grzyby i porosty;
- mszaki (Bryophyta);
- paprotniki (Pteridophyta).
Formalnie grupa roślin zarodnikowych nigdy nie była traktowana jako takson w ścisłym tego pojęcia znaczeniu, lecz była zgrupowaniem różnych taksonów, których jedyną cechą wspólną była odmienność od roślin nasiennych. Obecnie łączenie organizmów w taką grupę nie odpowiada współczesnym poglądom na systematykę organizmów. Jest to bowiem sztuczna grupa polifiletyczna, grupująca organizmy nie spokrewnione z sobą. Dawniej zaliczane do niej organizmy we współczesnej klasyfikacji Thomasa Cavaliera-Smitha należą do kilku odrębnych królestw: bakterie, protisty, rośliny, grzyby, chromisty.
Plasmopara viticola porażająca liścia winorośli (lęgniowce)
