Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Rybia łuska

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Rybia łuska
ichthyosis
Ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

Q80

Q80.0

Rybia łuska, pospolita

Q80.1

Rybia łuska, związana z chromosomem X

Q80.2

Rybia łuska, blaszkowata

Q80.3

Wrodzony pęcherzowy rumień skóry podobny do rybiej łuski

Q80.4

Płód arlekin

Q80.8

Inna wrodzona rybia łuska

Q80.9

Wrodzona rybia łuska, nie określona

Rybia łuska (stgr. ιχθύωσις, tworzący rybę, łac. ichthyosis) – grupa genetycznie uwarunkowanych chorób skóry (genodermatozy związane z nadmiernym rogowaceniem) charakteryzująca się uogólnionym nadmiernym rogowaceniem z tworzeniem się hiperkeratotycznych nawarstwień i dachówkowato ułożonych łusek (stąd nazwa rybiej łuski).

Choroby z grupy rybiej łuski są od siebie różne pod względem objawów obserwowanych w klinice i tego jak są dziedziczone, jak również różnice występują w obrazach histopatologicznych i ultrastrukturalnych.

Typy

W zależności od sposobu dziedziczenia wyróżnia się następujące odmiany:

Rybia łuska nabyta jest stanem wtórnym do innych, natomiast większość rybich łusek, to stany wrodzone.

Objawy

Zmiany skórne przyjmują różną postać – w zależności od odmiany rybiej łuski. Najczęściej jako pierwsze zauważalne jest nasilenie się objawów oraz zwiększenie powierzchni zmienionej chorobotwórczo.

Przyjmuje się, że chorobę charakteryzują płaty skóry, które się nawarstwiają i przybierają wielkość do kilku centymetrów. Płaty są koloru żółtego lub brązowego i zachodzą na siebie dachówkowato. Zmiany tworzą zrogowaciałe komórki warstw naskórka.

Leczenie

Choroby z grupy uogólnionych genodermatoz typu rybiej łuski leczone są wyłącznie objawowo.

W leczeniu ogólnym podaje się retinoidy aromatyczne, praktycznie w ciągu całego życia – odstawienie leku powoduje nawrót. Gdy występuje postać pęcherzowa, zalecane są małe dawki kortykosteroidów aż do ustąpienia wysiewów pęcherzy.

W leczeniu miejscowym stosuje się kąpiele z dodatkiem sody/soli kuchennej, maści salicylowe/z dodatkiem mocznika, a w postaci pęcherzowej – kremy i aerozole steroidowe.

Zobacz też

Bibliografia

  • Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, s. 356–361, ISBN 83-200-3051-X, OCLC 749825951.

Новое сообщение