Słuch absolutny

Słuch absolutny, słuch doskonały – umiejętność zapamiętywania wysokości dźwięków pozwalająca na rozpoznawanie ich bez odwoływania się do dźwięku wzorcowego.

Słuch absolutny bywa korzystny w zawodzie muzyka, zwłaszcza u grających na instrumentach smyczkowych oraz stroicieli fortepianów. Badania przeprowadzone przez naukowców pod kierunkiem dr. Keitha Schneidera sugerują, że za słuch absolutny odpowiadają określone geny. Posiadaczami słuchu absolutnego byli prawdopodobnie Mozart i Beethoven.

Zobacz też

• słuch relatywny

Linki zewnętrzne

• Hasło „Słuch absolutny” na 5 stronach książki „Dzieło muzyczne: teoria, historia, interpretacja” (Irena Poniatowska, 1984)
• Piotr Podlipniak „Słuch absolutny – poznawcza anomalia, wyjątkowa zdolność muzyczna czy adaptacja?”, Rocznik Kognitywistyczny tom IV/2010, s. 153–159