 Młody okaz tęgoskóra lamparciego | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
tęgoskór lamparci |
| Nazwa systematyczna | |
|
Scleroderma areolatum Ehrenb. Sylv. mycol. berol. (Berlin) 15: 27 (1818) | |
Tęgoskór lamparci (Scleroderma areolatum Ehrenb.) – gatunek grzybów należący do rodziny tęgoskórowatych.
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Scleroderma, Sclerodermataceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi.
Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 2003 r, wcześniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był przez F. Teodorowicza jako tęgoskór purchawkowaty. Spotykana jest też nazwa tęgoskór wielkozarodnikowy.
Morfologia
Nieregularnie kulisty (przypłaszczony), o szerokości większej od wysokości i średnicy 2-5 cm. Na powierzchni owocnika występują nieliczne wgłębienia i dołki. Z podłożem i grzybnią łączy go krótki trzon o długości do 1,5 cm, zwykle znajdujący się w ziemi. Okrywa cienka, sucha i krucha z drobnymi, ciemnymi łuseczkami otoczonymi jaśniejszą otoczką. Po dojrzeniu pęka na szczycie. Od trzonu odchodzą białe ryzomorfy
U młodych okazów twarde i białe, potem ciemnieje i staje się ciemnopurpurowo-oliwkowe lub brązowe, na koniec zamienia się w proszek zawierający ogromną ilość zarodników.
Kuliste lub niemal kuliste, o średnicy 11–15 μm, z ostrymi kolcami o długości do 2 μm.
Występowanie i siedlisko
W Ameryce Północnej jest szeroko rozprzestrzeniony. Występuje także w Europie. W Polsce jest niezbyt częsty, rzadszy od tęgoskóra brodawkowanego.
Występuje w lasach liściastych, na cmentarzach, na ziemi, pod dębem szypułkowym. Owocniki pojawiają się od sierpnia do października. Jest grzybem mikoryzowym związanym z drzewami, ale prawdopodobnie także saprotrofem, gdyż rośnie także na bezdrzewnych terenach, w ogrodach.
Gatunki podobne
- tęgoskór brodawkowany (Scleroderma verrucosum). Jest większy i ma dłuższy trzon i nieco inne łuseczki.
- tęgoskór kurzawkowy (Scleroderma bovista) o nieco innych brodawkach na okrywie.
Pewne odróżnienie kilku podobnych gatunków tęgoskórów możliwe jest tylko przez badanie mikroskopowe.