Trandolapryl

Trandolapryl

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C24H34N2O5
Masa molowa	430,537 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	87679-37-6
PubChem	5484727
DrugBank	DB00519
InChI InChI=1S/C24H34N2O5/c1-3-31-24(30)19(14-13-17-9-5-4-6-10-17)25-16(2)22(27)26-20-12-8-7-11-18(20)15-21(26)23(28)29/h4-6,9-10,16,18-21,25H,3,7-8,11-15H2,1-2H3,(H,28,29)/t16-,18+,19-,20-,21-/m0/s1 InChIKey VXFJYXUZANRPDJ-WTNASJBWSA-N
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-01-28] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H360D Zwroty P P210, P280, P308+P313
Klasyfikacja medyczna
ATC	C09AA10, C09BB10
Stosowanie w ciąży	kategoria D
Farmakokinetyka Biodostępność 40–60% Okres półtrwania 0,7–1,3 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 94% – trandolaprylat Metabolizm wątroba Wydalanie 1/3 – nerki 2/3 – kał
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustna

Trandolapryl – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny stosowany głównie w terapii nadciśnienia tętniczego. Jest prolekiem, jego aktywną formą jest trandolaprylat.

Trandolaprylat – aktywny metabolit trandolaprylu

Mechanizm działania

Trandolapryl powoduje zahamowanie działania konwertazy angiotensyny i w efekcie zmniejszenie stężenia angiotensyny II. Końcowym efektem jest spadek ciśnienia tętniczego.

Wskazania

Zarejestrowanymi w Polsce wskazaniami do stosowania trandolaprylu są: nadciśnienie tętnicze, zastoinowa niewydolność serca, oraz zaburzenia czynności lewej komory serca u pacjentów po zawale mięśnia sercowego.

Przeciwwskazania

Działania niepożądane

Interakcje

Dawkowanie

Dawka początkowa wynosi od 0,5 mg/d (u pacjentów z niewydolnością wątroby czy zastoinową niewydolnością serca) do 2 mg/d (pacjenci z nadciśnieniem tętniczym). Lek podaje się raz na dobę. Maksymalną dawką są 4 mg/d.

Lek na rynku występuje w dawkach: 0,5 mg i 2 mg.

Preparaty

W Polsce trandolapryl jest dostępny pod nazwą handlową Gopten (Abbot) jako preparat prosty, oraz w połączeniu z werapamilem jako Tarka (Abbot).

Na świecie jest sprzedawany jako Mavik.

Bibliografia

• Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007, s. 662–663. ISBN 978-83-7430-110-7.