Uraz akustyczny

Uraz akustyczny (ang. acoustic trauma) – uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem. Ze względu na czas oddziaływania fal dźwiękowych uraz akustyczny dzieli się na ostry i przewlekły.

Ostry uraz akustyczny

Ostry uraz akustyczny spowodowany jest dźwiękiem o bardzo wysokim natężeniu (eksplozja, huk powyżej 130 dB), który powoduje uraz ciśnieniowy. Skutkiem tego są zaburzenia krążenia w naczyniach kapilarnych ucha wewnętrznego, spadek ciśnienia parcjalnego tlenu (pO₂) w płynach ucha wewnętrznego, który może doprowadzić do częściowo odwracalnego uszkodzenia narządu Cortiego. Innym powikłaniem może być pęknięcie błony bębenkowej.

Objawami ostrego urazu akustycznego są:

• ból ucha,
• głuchota,
• szum uszny,
• krwawienie z ucha.

Leczenie w pierwszej dobie po urazie polega na podawaniu dekstranu małocząsteczkowego. Ponadto w przypadku uszkodzenia błony bębenkowej wykonuje się tympanoplastykę.

Przewlekły uraz akustyczny

Przewlekły uraz akustyczny jest trwałym uszkodzeniem słuchu wskutek długotrwałej ekspozycji na umiarkowany hałas (ok.80-85 dB). Nasilenie objawów zależy od natężenia dźwięku, czasu ekspozycji i indywidualnej wrażliwości na hałas. Objawy obejmują:

• uczucie ciśnienia w uchu i głowie,
• szumy uszne,
• zaburzenia koncentracji,
• obniżenie wrażliwości na bodźce o częstotliwości powyżej 4 kHz – typowy objaw odbiorczego uszkodzenia słuchu.

Leczenie zależy od stopnia uszkodzenia słuchu. Przy znacznych zaburzeniach może być konieczne protezowanie narządu słuchu.

Bibliografia

• Maria Zalesska-Kręcicka: Zarys otolaryngologii : podręcznik dla studentów i lekarzy. Wrocław: Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich, 2008, s. 97. ISBN 978-83-7055-552-8.