 Trofozoity P. vivax, rozmaz krwi w barwieniu Giemsy | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zarodziec ruchliwy |
| Nazwa systematyczna | |
|
Plasmodium vivax Grassi & Feletti 1890 | |
Zarodziec ruchliwy (Plasmodium vivax) – pierwotniak należący do rodzaju Plasmodium, jeden z kilku gatunków, które wywołują malarię u ludzi.
Występowanie
P. vivax jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem zarodźca.
Cykl życiowy
Pokolenie bezpłciowe rozmnaża się w organizmie człowieka na drodze schizogoni, natomiast pokolenie płciowe rozmnaża się w organizmie samicy komara widliszka.
Samica komara wraz z ukłuciem wprowadza do krwi człowieka sporozoity, które następnie wnikają do wątroby, śledziony, szpiku kostnego i przewodów limfatycznych. Sporozoit przekształca się w schizont (jest to forma pierścieniowa), a ten dojrzewa i rozpada się na merozoity. Z merozoitów powstają makrogametocyty i mikrogametocyty. Gdy zainfekowany człowiek zostanie ponownie ugryziony przez komara, do jelita owada dostaną się makrogametocyty i mikrogametocyty. Mikrogametocyt przekształca się w 4-6 ruchliwych mikrogamet, natomiast makrogametocyt w jedną nieruchliwa makrogametę. Mikro i makrogameta łącza się i tworzą ruchliwą ookinę, która wnika pod nabłonek przedniej części jelita owada i przekształca się w oocystę. Oocysta po podziałach przekształca się w sporocystę, a ta w sporozoit.
Leczenie
Lekiem z wyboru w leczeniu malarii wywołanej przez Plasmodium vivax jest chlorochina. Na obszarach gdzie spotykane są szczepy P. vivax oporne na chlorochinę, lekiem pierwszego rzutu jest artesunat albo meflochina.
Bibliografia
- Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 124-130. ISBN 83-01-13804-1.