Zasada Gausego – zasada konkurencyjnego wypierania, hipoteza Gausego, mówiąca o tym, że jeśli dwa gatunki (populacje) mają identyczne nisze ekologiczne, nie mogą współistnieć i w konsekwencji jeden wypiera drugi. Konkurencyjne oddziaływanie może być związane z przestrzenią życiową, dostępem do pokarmu, światła, podatnością na działanie drapieżców, chorób itp.
Nazwa pochodzi od nazwiska Gieorgija F. Gausego.
Paradoks planktonu
Za wyjątek od zasady wypierania był uznawany fakt zróżnicowania organizmów zaliczanych do planktonu pomimo zajmowania tej samej niszy ekologicznej. W roku 1961 G. Evelyn Hutchinson nazwał to zjawisko „paradoksem planktonu”, jednak wkrótce zaobserwowano, że jest ono stosunkowo powszechne (nie tylko w środowisku wodnym). Niezgodność obserwacji z oczekiwaniem była związana z nieprecyzyjną wówczas interpretacją pojęcia niszy ekologicznej – nie uwzględnianiem jej n-wymiarowości i problemów dynamiki procesów ekologicznych i ewolucyjnych. Liczne gatunki o podobnych wymaganiach mogą trwale współistnieć np. w warunkach niestabilności środowiska, gdy szybkość zmian warunków (np. sezonowych zmian warunków w wodach jeziornych) jest większa od szybkości wypierania populacji okresowo mniej skutecznie konkurujących o zasoby.