Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
Zespół łokciowo-sutkowy
Другие языки:

Zespół łokciowo-sutkowy

Подписчиков: 0, рейтинг: 0

Zespół łokciowo-sutkowy (zespół Schinzela, ang. Ulnar-mammary syndrome, Schinzel syndrome, UMS, ulnar-mammary syndrome of Pallister) – rzadki zespół wad wrodzonych uwarunkowany genetycznie, o autosomalnym dominującym sposobie dziedziczenia i dużej zmienności fenotypowej, objawiający się wadami gruczołów apokrynowych, kończyn, zębów i włosów oraz hipogonadyzmem.

Historia

Zespół łokciowo-sutkowy został opisany już w 1882 roku przez Gilly'ego u kobiety z hipoplazją sutków, brakiem 3. i 5. palców oraz kości łokciowej. W 1973 roku przypadek zespołu zbadał Schinzel (ale doniesienie o nim opublikował dopiero w 1987). W 1978 roku Pallister, Hermann i Opitz przedstawili pełny opis zespołu wad u młodej kobiety, na który składały się wady kości łokciowych, przedramion, tkanki gruczołowej sutków, pachowych gruczołów apokrynowych, zębów, podniebienia, kręgosłupa i układu moczowo-płciowego.

Etiologia

Gen odpowiadający za fenotyp zespołu łokciowo-sutkowego, TBX3, znajduje się w locus 12q23-q24.1. Mutacje w sekwencji genu kodującej domenę wiążącą DNA, niezależnie od typu (missense, delecje, przesunięcia ramki odczytu) powodują malformacje kończyn, nieprawidłowy rozwój gruczołów apokrynowych i narządów płciowych. Najczęstsze są mutacje:

  • typu missens: L143P i Y149S
  • typu nonsens: Q360TER, S343TER
  • mutacje miejsca splicingowego: IVS+1G - IVS2+1G
  • mutacje przesunięcia ramki odczytu
  • małe duplikacje.

Objawy

Różnicowanie

Bibliografia

Linki zewnętrzne


Новое сообщение