Znamię Ito (łac. naevus Ito, ang. nevus of Ito, Ito's nevus) – rzadko spotykane rozległe znamię barwnikowe pod względem histologicznym zaliczane do znamion błękitnych. Występuje w charakterystycznej lokalizacji (okolica barku i górnej części ramienia). Jednostka chorobowa została opisana przez Minora Ito w 1954 roku.
Etiologia
Etiologia znamion błękitnych Oty i Ito jest nieznana. Przypuszcza się, że w powstaniu tego typu zmian może uczestniczyć układ nerwowy, ponieważ w obrazie histologicznym często obserwuje się melanocyty skupione w pobliżu pęczków nerwowych.
Epidemiologia
Znamię Ito jest częstsze u Japończyków i wśród innych Azjatów, jest rzadsze niż znamię Ota. Często współistnieje ze znamieniem Ota u jednego pacjenta. Jest rzadko spotykane u ludzi rasy białej.
Objawy i przebieg
Znamię Ito objawia się jako szaroniebieska lub brązowawoniebieska plama w okolicy nadobojczykowej. Zmiana zwykle pozostaje jedynie kosmetycznym problemem dla chorych. Donoszono o zaburzeniach czucia w obrębie skóry objętej zmianą. Zmiana nie ustępuje samoistnie.
Bibliografia
- Gernot Rassner, Dermatologia. Podręcznik i atlas, Wojciech Silny (tłum.), Wrocław: Urban & Partner, 1994, ISBN 83-85842-25-X, ISBN 3-541-08374-3, OCLC 749381926.
- Susan Bayliss Mallory, Alanna Bree, Peggy Chern: Dermatologia pediatryczna. Diagnostyka i leczenie. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2007, s. 251. ISBN 978-83-60608-31-9.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie (ang.)
- Artykuł w eMedicine (ang.)
- Znamię Ito w DermIS.net (ang.)
