| nyctalopia | |
| |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
H53.6 |
|---|---|
| MedlinePlus | |
Ślepota zmierzchowa (nyktalopia, łac. nyctalopia, ze stgr. νύξ nyks, dop. νυκτóς nyktos 'noc'; ἀλαός, alaos 'niewidomy', pot. kurza ślepota) – wada wzroku, polegająca na zaburzeniu widzenia w warunkach słabego oświetlenia. Jest jednym z początkowych objawów retinopatii barwnikowej. Powstaje ona wskutek upośledzenia czynności pręcików w siatkówce oka. Osoby dotknięte ślepotą zmierzchową nie widzą przy słabym oświetleniu. Większość ptaków (w tym kury) ma upośledzenie widzenia w warunkach słabego oświetlenia i stąd potoczna nazwa wady.
Ślepota zmierzchowa może być spowodowana niedoborem witaminy A oraz cynku, który wpływa na jej metabolizm, w tym wchłanianie, transport oraz utylizację. Diagnozowana jest podczas badania okulistycznego, w oparciu o badanie dna oka, badanie elektrofizjologiczne, badanie pola widzenia oraz adaptometrię.
Zobacz też
- zjawisko Purkiniego
- widzenie fotopowe (dzienne)
- widzenie mezopowe (zmierzchowe)
- widzenie skotopowe (nocne)
- hemeralopia
