Allobarbital
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
|
kwas 5,5-diallilobarbiturowy
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
|
farm.
|
łac. allobarbitalum
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C10H12N2O3
|
|
Masa molowa
|
208,21 g/mol
|
| Wygląd
|
biały krystaliczny proszek
|
| Identyfikacja
|
|
Numer CAS
|
52-43-7
|
|
PubChem
|
5842
|
|
DrugBank
|
DB13577
|
|
SMILES
|
|
C=CCC1(C(=O)NC(=O)NC1=O)CC=C
|
|
|
InChI
|
|
InChI=1S/C10H12N2O3/c1-3-5-10(6-4-2)7(13)11-9(15)12-8(10)14/h3-4H,1-2,5-6H2,(H2,11,12,13,14,15)
|
| InChIKey
|
|
FDQGNLOWMMVRQL-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
|
ATC
|
N05 CA21
|
|
Legalność w Polsce
|
substancja psychotropowa grupy IV-P
|
| Farmakokinetyka
|
|
|
| Działanie
|
nasenne, uspokajające
|
|
Allobarbital (dial, dwuallyl) – organiczny związek chemiczny, pochodna kwasu barbiturowego o profilu działania zależnym od dawki – uspokajającym lub nasennym i średnim czasie działania. Zsyntetyzowany w roku 1912 przez Ernesta Preiswerka i Ernesta Grethera. Dawniej posiadał zastosowanie jako lek uspokajający, nasenny oraz przeciwdrgawkowy. Samodzielnie jest obecnie praktycznie nie stosowany.
W Polsce występował dawniej w postaci połączenia ze środkami przeciwbólowymi.
Preparaty dostępne dawniej w Polsce, obecnie wycofane:
-
Pabialgin tabl. 0,25 g (allobarbital 0,03 g + aminofenazon 0,22 g), zastąpiony później preparatem Pabialgin P
-
Pabialgin P tabl. 0,25 g (allobarbital 0,03 g + propyfenazon 0,22 g),
-
Pabialginum (substancja do receptury aptecznej) (allobarbital 12% + aminofenazon 88%).
- Produkcja produktu leczniczego Pabialgin P oraz surowca farmaceutycznego do receptury aptecznej Pabialginum subst. została zakończona odpowiednio w roku 2007 i 2008.
Bibliografia
N05: Leki psycholeptyczne
| N05A – Leki przeciwpsychotyczne
|
N05AA – Pochodne fenotiazyny z łańcuchem alifatycznym |
|
N05AB – Pochodne fenotiazyny z grupą piperazynową |
|
N05AC – Pochodne fenotiazyny z grupą piperydynową |
|
| N05AD – Pochodne butyrofenonu |
|
| N05AE – Pochodne indolu |
|
| N05AF – Pochodne tioksantenu |
|
| N05AG – Pochodne difenylobutylopiperydyny |
|
N05AH – Pochodne diazepiny, oksazepiny i tiazepiny |
|
| N05AL – Benzamidy |
|
| N05AN – Sole litu |
|
| N05AX – Inne |
|
|
| N05B – Anksjolityki
|
| N05BA – Pochodne benzodiazepin |
|
| N05BB – Pochodne difenylometanu |
|
| N05BC – Karbaminiany |
|
| N05BD – Pochodne dibenzobicyklooktadienu |
|
| N05BE – Pochodne azaspirodekanodionu |
|
| N05BX – Inne |
|
|
| N05C – Leki nasenne i uspokajające |
| N05CA – Barbiturany
|
|
| N05CC – Aldehydy i ich pochodne |
|
| N05CD – Pochodne benzodiazepiny |
|
| N05CE – Pochodne piperynodionu |
|
| N05CF – Cyklopirolony |
|
| N05CH – Agonisty receptora melatoninowego |
|
| N05CM – Inne |
|
N05CX – Preparaty złożone zawierające leki nasenne i uspokajające, z wyłączeniem barbituranów |
|
|