Duloksetyna

Duloksetyna

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) (3S)-N-metylo-3-naftalen-1-yloksy-3-tiofen-2-ylopropan-1-amina Inne nazwy i oznaczenia farm. Duloxetinum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C18H19NOS
Masa molowa	297,41 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	116539-59-4
PubChem	60835
DrugBank	DB00476
SMILES CNCC[C@@H](C1=CC=CS1)OC2=CC=CC3=CC=CC=C32
InChI InChI=1S/C18H19NOS/c1-19-12-11-17(18-10-5-13-21-18)20-16-9-4-7-14-6-2-3-8-15(14)16/h2-10,13,17,19H,11-12H2,1H3/t17-/m0/s1 InChIKey ZEUITGRIYCTCEM-KRWDZBQOSA-N
Właściwości logP 4
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-01-07] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki chlorowodorek duloksetyny Uwaga Zwroty H H302 Zwroty P brak zwrotów P Numer RTECS XN0258000 Dawka śmiertelna LD50 279 mg/kg (samica szczura, doustnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N06AX21
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka Działanie przeciwdepresyjne Okres półtrwania 8–17 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek >90% Metabolizm wątrobowy Wydalanie ok. 20% z kałem, reszta z moczem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie Objętość dystrybucji 1640 l

Duloksetyna – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), stosowany w leczeniu depresji, zespołu lęku uogólnionego, bólu w neuropatii cukrzycowej i fibromialgii. Została zatwierdzona przez FDA w 2004 r. W niektórych krajach stosowana w terapii wysiłkowego nietrzymania moczu (SUI).

Mechanizm działania

Duloksetyna hamuje transporter serotoniny (SERT) i transporter noradrenaliny (NET), zwiększając przekaźnictwo serotoninergiczne i noradrenergiczne. Ponieważ pompa wychwytu zwrotnego noradrenaliny działa na dopaminę w korze przedczołowej, prawdopodobnie duloksetyna zwiększa również przekaźnictwo dopaminergiczne w tym obszarze mózgu. Hamuje wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny nieproporcjonalnie, w stosunku 10:1, ponadto działa w tych kierunkach w sposób sekwencyjny, a nie równoległy. Dlatego w jej działaniu dominują efekty wpływu na poziom serotoniny, a później i słabiej na poziom noradrenaliny.

Farmakokinetyka i metabolizm

Czas półtrwania duloksetyny wynosi około 12 godzin. Lek jest metabolizowany przy udziale izoenzymów cytochromu P450: CYP2D6 i CYP1A2. Prawdopodobnie tylko metabolizm przez CYP2D6 ma znaczenie kliniczne. Jest inhibitorem izoenzymów 1A2, 3A4 oraz 2D6. Stwarza to ryzyko interakcji z innymi lekami metabolizowanymi przez wymienione izoenzymy.

Działania niepożądane

Większość działań niepożądanych leku występuje na początku kuracji i ustępuje w krótkim czasie. Najczęściej są to nudności, biegunka, nadmierna senność w ciągu dnia, bezsenność, nadmierna potliwość. Mogą występować zaburzenia funkcji seksualnych u kobiet i mężczyzn. Lek obniża próg drgawkowy i rzadko może powodować napady drgawkowe. Wyjątkowo może powodować przyrost masy ciała, stwarza też niewielkie u osób zdrowych i znaczne w przypadku jednoczesnych chorób afektywnych ryzyko wystąpienia manii lub hipomanii.

Preparaty

Preparaty duloksetyny dopuszczone do obrotu w Polsce: Depratal, Duciltia, Duloxetine, Duloxgamma, Dulsevia, Dulxetenon, Dutilox, Strodros.

Uwagi

Linki zewnętrzne

• Duloxetine, MedlinePlus Drug Information  (ang.).