Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Ropień okołomigdałkowy

Другие языки:

Ropień okołomigdałkowy

Подписчиков: 0, рейтинг: 0

Ropień okołomigdałkowy
Abscessus peritonsillaris

Klasyfikacje
ICD-10	J36

Ropień widoczny poniżej i przyśrodkowo od prawego migdałka

Ropień okołomigdałkowy – najczęstsze powikłanie anginy. Powstaje on w wyniku gromadzenia się treści ropnej w przestrzeni pomiędzy torebką migdałka a powięzią pokrywającą mięśnie bocznej ściany gardła. Objawy kliniczne stwierdzane są najczęściej w trakcie zapalenia migdałków podniebiennych lub po jego przebyciu.

Objawy

silny ból gardła, zwłaszcza po stronie ropnia
odynofagia
otalgia
dysfagia
występowanie szczękościsku (objaw ten pozwala na różnicowanie ropnia migdałka oraz ropnia przygardłowego)
nadmierne ślinienie
cuchnący oddech
bolesne powiększenie węzłów chłonnych szyi zwykle po jednej stronie
utrzymująca się gorączka
czasami zmiana głosu (mowa gardłowa)
czasami zaburzenia oddychania, zwłaszcza w ropniu tylnym
pogorszenie stanu ogólnego

Badanie laryngologiczne

objawy ostrego zapalenia migdałków podniebiennych (angina)
asymetria migdałków - gardło po stronie ropnia jest silnie obrzęknięte, uwypuklone i zaczerwienione
języczek przesunięty jest w stronę przeciwną (w stronę zdrowego migdałka) i często obrzęknięty
czasami nalot na języku

Sporadycznie obserwuje się występowanie ropni obustronnych.

Podział

ropień przednio-górny - najczęstszy (80% przypadków). Największe uwypuklenie znajduje się na granicy podniebienia miękkiego i łuku podniebienno-językowego (łuku przedniego), które zwykle zasłania migdałek
ropień tylno-górny - (15% przypadków) migdałek wypchnięty jest ku przodowi przez naciek znajdujący się w górnej części łuku podniebienno-gardłowego (łuku tylnego)
ropień dolny - (4% przypadków) wypycha migdałek ku górze
ropień zewnętrzny - (1% przypadków) przesuwa migdałek w całości ku linii środkowej
ropień wewnątrzmigdałkowy - niezwykle rzadki

Mikrobiologia

50% bakterie beztlenowe
25% bakterie tlenowe
- paciorkowce β-hemolizujące typu A
25% flora mieszana

Leczenie

punkcja grubą igłą i w przypadku uzyskania treści ropnej nacięcie (ropień ten zawsze nacina się wewnątrzustnie cięciem błony śluzowej między łukiem podniebienno-językowym a migdałkiem) i drenaż ropnia
codzienne poszerzanie jamy ropnia, aż do całkowitego braku wypływu treści ropnej
antybiotykoterapia (10-14 dni)
2-3 dniowe płukanie jamy ustnej
tonsillektomia "na gorąco", wykonywana z następujących wskazań:
- krwawienie po nacięciu ropnia (bezwzględnie) a także wskazania względne:
- powikłania ogólne migdałkowopochodne
- brak poprawy po nacięciu ropnia (utrzymujące się objawy ogólne i miejscowe)

Pacjenci po przebyciu ropnia okołomigdałkowego w przypadku istnienia objawów klinicznych (częstych angin) oraz pacjenci z nawracającymi ropniami okołomigdałkowymi powinny być zakwalifikowani do wykonania zabiegu tonsilektomii.

Powikłania

Nieleczony ropień okołomigdałkowy może przebić się i opróżnić na zewnątrz (do jamy ustnej) lub też w cięższych przypadkach może być przyczyną wielu groźnych powikłań: