| Morbus postsericus | |
 Jedna z najstarszych butelek surowicy przeciwbłoniczej | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
T80.6 |
|---|---|
Choroba posurowicza (łac. morbus postsericus, ang. serum sickness) – choroba autoimmunologiczna, której przyczyną jest wprowadzona pozajelitowo obcogatunkowa surowica. W jej przebiegu główną rolę odgrywają krążące kompleksy immunologiczne, które doprowadzają do miejscowych stanów zapalnych w śródbłonku (reakcja nadwrażliwości typu III). Najczęściej doprowadza do niej podanie końskiej surowicy przeciwtężcowej lub surowicy przeciwbłoniczej, preparatów jodowych, penicyliny, sulfonamidów albo cefazoliny.
Objawy i przebieg
Choroba objawia się w ciągu 7-17 dni od wstrzyknięcia następującymi objawami:
- Objawy początkowe (wyprzedzają pozostałe o 24-72 h):
- zaczerwienienie okolicy miejsca nakłucia
- miejscowy obrzęk
- Objawy ogólne:
- gorączka
- ból i obrzęk stawów
- wysypka
- bóle mięśni
- biegunka
- powiększenie węzłów chłonnych
- ból brzucha
Laboratoryjnie można stwierdzić nieznaczną leukocytozę, eozynofilię, przyspieszenie OB i albuminurię.
Choroba przebiega łagodnie i często przechodzi samoistnie w ciągu kilku dni.
Powikłania
Leczenie
W leczeniu stosuje się leki przeciwhistaminowe i adrenalinę.
