Deferoksamina

Deferoksamina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) N-[5-[[4-[5-[acetylo(hydroksy)amino]pentylamino]-4-oksobutanoilo]-hydroksyamino]pentylo]-N'-(5-aminopentylo)-N'-hydroksybutanodiamid Inne nazwy i oznaczenia farm. Deferoxamini mesilas
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C25H48N6O8
Masa molowa	560,68 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	70-51-9 138-14-7 (mezylan)
PubChem	2973
DrugBank	DB00746
SMILES CC(=O)N(CCCCCNC(=O)CCC(=O)N(CCCCCNC(=O)CCC(=O)N(CCCCCN)O)O)O
InChI InChI=1S/C25H48N6O8/c1-21(32)29(37)18-9-3-6-16-27-22(33)12-14-25(36)31(39)20-10-4-7-17-28-23(34)11-13-24(35)30(38)19-8-2-5-15-26/h37-39H,2-20,26H2,1H3,(H,27,33)(H,28,34) InChIKey UBQYURCVBFRUQT-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie 12 g/l (20°C) Temperatura topnienia 138–140 °C logP -2,2
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów mezylan Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne mezylan Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów (na podstawie podanej karty charakterystyki). Numer RTECS UG5300000 Dawka śmiertelna LD50 250 mg/kg (mysz, dożylnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	V03 AC01
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka Działanie chelatujące jony żelaza Okres półtrwania 6 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek <10% Metabolizm osoczowy Wydalanie część z kałem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania domięśniowo, dootrzewnowo, dożylnie

Deferoksamina (łac. Deferoxaminum) – lek stosowany w przedawkowaniu żelaza, chelatujący o dużym powinowactwie do jonów żelaza i glinu. Związek ten nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Biologiczny okres półtrwania w pierwszej fazie wynosi ok. 1 godziny, w fazie drugiej 6 godzin.

Wskazania

• ostre zatrucie żelazem
• leczenie nadmiaru żelaza w organizmie
• rozpoznawanie poziomu żelaza i glinu w ustroju
• zatrucie glinem
• schorzenia układu kostnego zależne od glinu
• niedokrwistość

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na lek
• niewydolność nerek

Działania niepożądane

• skórne reakcje alergiczne i podrażnienia w miejscu podania
• zmiany w obrazie krwi
• ból brzucha
• nudności
• wymioty
• bóle i zawroty głowy
• zaburzenia wzroku i słuchu
• zaburzenia czynności wątroby i nerek
• obniżenie ciśnienia krwi
• bóle mięśni i stawów

Preparaty

• Desferal – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań 0,5 g

Dawkowanie

Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Zwykle doustnie stosuje się w stężeniach 5-10%. Iniekcje podskórne lub domięśniowe wykonuje służba zdrowia w dawkach zależnych od stanu chorego.

Uwagi

Przed rozpoczęciem leczenia i w trakcie jego trwania należy wykonywać badania okulistyczne i audiologiczne.

Bibliografia

• Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.