Fluorek sodu
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
fluorek sodu
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
łac. natrii fluoridum
|
inne
|
sól sodowa kwasu fluorowodorowego
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
NaF
|
Masa molowa
|
41,99 g/mol
|
Wygląd
|
bezbarwne sześcienne bądź tetragonalne kryształy lub biały, bezwonny proszek
|
Minerały
|
villiaumit
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
7681-49-4
|
PubChem
|
5235
|
DrugBank
|
DB09325
|
|
InChI
|
InChI=1S/FH.Na/h1H;/q;+1/p-1
|
InChIKey
|
PUZPDOWCWNUUKD-UHFFFAOYSA-M
|
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI |
|
|
Zwroty H
|
H301, H315, H319, EUH032
|
Zwroty P
|
P301+P310, P305+P351+P338
|
|
Europejskie oznakowanie substancji
|
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI |
|
Toksyczny (T)
|
|
|
Zwroty R
|
R25, R32, R36/38
|
Zwroty S
|
S1/2, S22, S36, S45
|
|
NFPA 704
|
Na podstawie podanego źródła |
|
|
|
Temperatura zapłonu
|
niepalny
|
Numer RTECS
|
WB0350000
|
Dawka śmiertelna
|
LD50 52 mg/kg (doustnie, szczur) LDLo 71–75 mg/kg (doustnie, człowiek)
|
|
Podobne związki
|
Inne aniony
|
NaCl, NaBr, NaI
|
Inne kationy
|
LiF, KF, RbF, CsF
|
Podobne związki
|
NaHF2
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
A01AA01, A12CD01
|
|
Fluorek sodu – nieorganiczny związek chemiczny z grupy fluorków, sól kwasu fluorowodorowego i sodu. Występuje w przyrodzie jako minerał villiaumit.
Otrzymywanie
NaF otrzymuje się w wyniku neutralizacji kwasu fluorowodorowego, będącego produktem ubocznym podczas produkcji superfosfatu. Do neutralizacji stosuje się wodorotlenek lub węglan sodu:
- HF + NaOH → NaF + H2O
- 2HF + Na2CO3 → 2NaF + H2O + CO2
Otrzymany roztwór zatęża się, dodając czasem alkohole w celu wytrącenia produktu. Z roztworów zawierających kwas fluorowodorowy wytrąca się wodorofluorek sodu, który w wyniku ogrzania rozpada się z wytworzeniem NaF i HF:
- NaHF2 → NaF + HF↑
Właściwości
Jest to bezbarwne, krystaliczne ciało stałe o wysokiej temperaturze topnienia. Fluorek sodu jest powszechnie stosowanym źródłem jonu fluorkowego F-.
Właściwości termochemiczne
Zastosowanie
Stosowany w szkłach i emalii, do impregnowania drewna, jako środek bakteriobójczy w przemyśle fermentacyjnym i do odgazowywania stali, powszechnie stosowany jako dodatek do past do zębów zapobiegający próchnicy. Wykorzystywany do produkcji pestycydów oraz jako insektycyd i akarycyd. Również we fluoryzacji wody, dezynfekcji aparatury destylacyjnej i w otrzymywaniu innych soli fluoru.
Zagrożenia
Fluorek sodu, podobnie jak inne rozpuszczalne związki fluoru, jest substancją toksyczną o wielokierunkowym działaniu na organizm, jednak ilości tego związku zawarte w produktach powszechnych w gospodarstwach domowych są bardzo małe. Zawartość we fluorowanej wodzie oraz środkach stosowanych w profilaktyce przeciwpróchniczej jest na tyle mała, że nie powoduje szkodliwych skutków. Zatrucia fluorkiem sodu zdarzają się zazwyczaj w wyniku przypadkowego spożycia pestycydów zawierających ten związek. W takim przypadku najbardziej narażony na uszkodzenia jest przewód pokarmowy. Po wchłonięciu do organizmu fluorek sodu zaburza równowagę elektrolitów, co może prowadzić do hiperkaliemii, hipomagnezemii i hiperkalcemii, a w rezultacie do napadów padaczkowych. Fluorek sodu hamuje działanie acetylocholinoesterazy, w wyniku czego występuje ślinotok, wymioty i biegunka. W ciężkich zatruciach może wystąpić niewydolność wielonarządowa i śmierć z powodu paraliżu układu oddechowego, arytmii lub niewydolności serca. Fluorek sodu przenika przez łożysko i potencjalnie do mleka matki
A01: Preparaty stomatologiczne
A01AA – Preparaty zapobiegające próchnicy
|
|
A01AB – Leki przeciwinfekcyjne i odkażające do stosowania miejscowego w jamie ustnej
|
|
A01AC – Kortykosteroidy do miejscowego stosowania w jamie ustnej |
|
A01AD – Inne leki do miejscowego stosowania w jamie ustnej |
|
A12: Preparaty uzupełniające niedobór składników mineralnych
A12A – Związki wapnia |
|
A12B – Związki potasu |
|
A12C – Inne preparaty uzupełniające niedobór składników mineralnych |
A12CA – Związki sodu |
|
A12CB – Związki cynku |
|
A12CC – Związki magnezu |
|
A12CD – Związki fluoru |
|
A12CE – Związki selenu |
|
|