Halucynoza alkoholowa
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
| Zaburzenia psychotyczne wywołane alkoholem, z omamami | |
| DSM-IV |
291.3 |
{{Choroba infobox}}
|
Halucynoza alkoholowa (omamica alkoholowa, ang. alcoholic hallucinosis, alcohol-induced psychotic disorder, AIPD) – postać psychozy alkoholowej, w której obrazie klinicznym dominują omamy słuchowe. Niekiedy mogą występować omamy dotyczące innych zmysłów i urojenia. Etiologia schorzenia wiąże się z wieloletnim i intensywnym spożywaniem alkoholu, halucynoza alkoholowa jest powikłaniem uzależnienia od alkoholu.
Epidemiologia
Uważa się, że halucynoza alkoholowa jest rzadkim powikłaniem uzależnienia od alkoholu, rozpoznawanym u 0,4–0,7% pacjentów uzależnionych od alkoholu.
Leczenie
Leczeniem z wyboru są neuroleptyki, przede wszystkim haloperidol.
Historia
Halucynozę alkoholową nazwał Carl Wernicke, i opisał ją szczegółowo w swoim podręczniku. Podobną psychozę opisał Claude Nicolas Séraphin Marcel w 1847 pod nazwą folie d′ivrogne. Jako pierwszy odróżnił ją od majaczenia drżennego. Eugen Bleuler opisując pacjentów z halucynozą cytował Wernickego, sam używał terminu Alkoholwahnsinn.
W polskiej tradycji psychiatrycznej dzieli się halucynozę alkoholową na przewlekłą i ostrą, traktowaną jako wariant majaczenia alkoholowego.